İbni Mesut, vahiy yazarlarından biriydi, yani Kuran dan nazil olan şeyleri, tertiple yazıp zapteden ve hiçbir şey esirgemeyen kişilerdendir.

Bir gün Resul-i Ekrem (s.a.v) ona Bir miktar Kur an oku da dinleyeyim buyurdu. İbni Mesut kendi mushafını açtı. Mübarek Nisa suresi çıktı, o okuyor Resul-i Ekrem de dikkat ve ilgiyle dinliyordu. Nihayet 41. ayet e geldi.

Yani: ... ne olacak halleri her ümmetten bir tanık getirdiğimiz gün, ve seni de bu ümmete, tanık tuttuğumuz gün

İbni Mesut bu ayeti okuyunca Resul-i Ekrem (s.a.v) gözleri yaşla doldu ve artık kafi buyurdu.