Şanslı Liman serisi ilerledikçe güzelleşen serilerden.Keyifle okunan bir kitap oldu benim için.Kızımız Amy,çocukluğunda yaşadığı bazı şeylerden dolayı

arızalı,oğlumuz Matt'de eski işinde yaşadığı şeylerden dolayı...İki yaralı insan birbirini bulmuş,iyileştirmiş hikayesi ama anlatım güzeldi.Sadece sonlara doğru

Matt'e biraz kızmış olabilirim.Kitaptaki yan karakterler de çok sevimli,umarım doktorun hikayesi de bir an önce çıkar da okuruz.

Hayatımda hiç bir kitabı okurken bu kadar ağladığımı hatırlamıyorum.Gece 3'e kadar kitabı elimden bırakamadan okudum.Belki

beğenmeyenler,karakterleri abartılı bulanlar vardır ama ben çok beğendim kitabı.Başlarda Hayal karakteri çok tuhaf geldi ama ilerledikçe her şey yerli yerine

oturdu.Hayal,erkekleri kandırıp,onlarla oynadıktan sonra tekme atan bir kadın.Yeni hedefi ise Poyraz.Poyraz ise,ancak kitaplarda okunabilecek masal gibi bir

aileye sahip,daha önce hiç bir kadınla çıkmamış,aşkı tatmamış bir adam.Kitap çok hızlı ilerliyor ve çok akıcı.Hepsi birbirinden ilginç bir çok karakterle

renklendirilmiş.Şimdi Devran'ın hikayesini okumayı çok istiyorum mesela.Duygusal hikayeleri sevenlere kesinlikle tavsiye ederim. 

Puanım; 2/5

Lola 17 yaşında bir lise öğrencisi ve yarı zamanlı bir sinemada çalışıyor. 22 yaşında, müzik grubu solisti olan Max ile sevgili. Bir Pazar günü köpeği Betsy’i dışarı çıkarttığında yan evlerine yeni taşınanlar olduğunu görür. Bu kişilerin eski komşuları olmasından korkan Lola’nın korktuğu başına gelir çünkü eski komşusu, ilk aşı ve kalbini ilk kıran erkek yan eve geri dönmüştür. İki yıl boyunca Cricket’i unutmaya çalışan Lola’nın tüm dünyası değişir.

Ben hayatımda bir karaktere bu kadar sinir olduğumu hatırlamıyorum. Böyle bencil ne istediğini bilmeyen bir karakter daha olamaz. Tamam aşk üçgenlerini seviyorum ama böyle değil!!! Her zaman derim benim için bir karakter ne istediğini bilecek güçlü olacak. Sağlam karakterli olacak arkadaş. Bu kız tam bir bencil. Sevgilisine yalan söylüyor, resmen eski aşkını yedekte tutuyor, sevgilisi en yakın arkadaşına pislik gibi davrandığında gıkı çıkmıyor ve sonra sevgilisi kavga çıkarttığında tamamen başka bir sebepten ötürü de olsa özür diliyor bir de özür dilerken de yalan söylüyor.

Bir sayfada Cricket için onu yeniden kaybetmişim gibi hissediyorum diyor diğer sayfada bölüm Max’i sahnede izlemeyi seviyorum diye başlıyor. Saç baş yoldurur bu kız adama.
Hadi bunlar bir yere kadar tamam. Yani ilk değil böyle karakterler okuyuşumuz. Ama iş yerinde beraber çalıştığı sayılı birkaç arkadaşından olan Anna ve sevgilisinin ilişkisiniz kıskanmak nedir arkadaş??? Resmen onlar mutlu, ideal bir ilişki yaşıyorlar diye kız mutsuz oluyor. Böyle arkadaş düşman başına.

Herkes de bir Lola’yı mutlu etme telaşı. Üzgün olduğunda çevresindekilere çemkirmeler, trip atmalar filan. Yaa bir karakterde ne sevmiyorsam Lola da toplanmış.

Sözde Max kötü bir erkek arkadaş (ideal olduğu da söylenemez ama) senin için Pazar kahvaltılarına katlanıyor. Adam rockçı, gömlek giyip geliyor ebeveynlerinin karşısında ecel terleri döküyor. Senin için kış balosuna gelmeyi kabul ediyor. Ama Lola buna mecbur olduğu için gelmek istememeli diye düşünüyor. Ya hu adam 22 yaşında rock müzik gurubu var sen lise öğrencisisin. Ne bekliyorsun liselilerle mi takılsın??? Ayrılıkları da tam bir saçmalık sonucu oluyor. Yine Lola tribi ile ayrılıyor sevgilisinden. Sadece ayrıldıktan sonra acı çekmesini yas tutmasını sevdim onu da yapsın bir zahmet.

Ne beklentilerle başladığım kitap ana karakter yüzünden heder oldu.

Kitapta tek güzel şey, kapak. Ciltli olan kısmı söylemiyorum iç kapaktan bahsediyorum. Oradaki şekiller kitabın özeti gibi. Her birinin kitapta bir yeri var ve can alıcı noktalar. Gerçekten güzel düşünülüp ayarlanmış. Kitabı okumadan önce baktığınızda bir şey anlamıyorsunuz ama bitirdiğinizde heee bu şunun içinmiş diyorsunuz. Yani kitabı okursanız ve severseniz ilerde sadece kapağına baktığınızda bile hatırlarsınız alıntılarınıza bakmanıza gerek kalmaz.