Karmakarışık - Emma Chase



Zengin, yakışıklı, kendini beğenmiş Drew Evans ve zeki, güzel, her şeye bi cevabı olan Kate Brooks'un hikayesini anlatıyor kitap. Kitap Drew'in gribal enfeksiyonuyla başlayıp nasıl bu hallere düştüğüyle devam ediyor. Vee bir erkeğin gözüyle yazılmış kitap ilk sayfadan itibaren size ele geçiriyor bence
Kate fazla hırslı kimseye pabuç bırakmayan ve başarı merdivenlerini hızlı tırmanan bir karaktere sahip. Drew ise ailesinin gözbebeği aynı zamanda şirkettin de bi nevi dahi çocuğu ta kiii Kate gelene kadar    Drew'in babası ikisini de bi anlaşma için beraber hazırlanmalarını söylüyor ve ondan sonra her şey başlıyor. Tamama burda susuyorum daha fazla spoiler vermemek için  
Kitabın bende bıraktıklarına gelirsek yazarı tek kelime ile tebrik ederim. Bir bayan olarak erkek gözüyle böyle keyifli ve güzel bir roman yazdığı için. Kitap ilk sayfasıyla yüzünüzde bir tebessüm bırakarak başlıyor. Drew'in iç sesi biraz pis olsa da çok keyif alarak okumanıza ve sürekli alıntılar yapmanıza neden oluyor. Aklı hep bir şeye çalışıyor adamın Hatta bazı yerlerde iç sesinin fazlaca uçtuğunu düşünmedim değil.  Ama Ukalalık+Ego = Drew.   Alexandra Drew'in ablası diğer bir deyişle ( Drew'in deyişiyle namı değer Kaltak ki bence bu konuda Drew pek de haksız sayılmaz ) kitaptaki en sevdiğim karakterlerden biri oldu kızı ile birlikte. Alexandra da Kate'in bir üst modeli her şeyiyle   Mackenzie'ye (Alexandra'nın kızı) bayıldım küçük bir kız çocuğuna göre fazla akıllı ve her küfür ile kumbaraya 1 dolar olayı kesinlikle süper ( gerçi Kate'in aklıyla artık 10 dolar oldu ya neyse   ) vee Drew'e bu konuda katılıyorum kesinlikle kız büyüyene kadar okul masraflarını hatta çalışmasa bile bi kaç sene onu bakacak kadar para toplamasına vesile olacak   Ve Kate'in arkadaşı Delores o da Alexandra'yı aratmaz ve bu üçü bi araya gelince bence 3. Dünya savaşının başlamasına bile neden olabile-irler.    
Kitap kesinlikle akıcı ve ilk sayfadan sizi ele geçirebilecek bir kitap bence herkes Drew'in gözünden olan bu hikayeye bir bakmalı ben şiddetle tavsiye ederim .  


"Şu yakışıklı takım elbiseli, acayip yakışıklı adımı görüyor musunuz? Tuvalet kabininde, kızıl saçlı enfes bir kadının önünde eğilmiş olan adamı? İşte o benim. Gerçek ben yani. GÖB: Gripten Önceki Ben"

" -Sen buralarda bir numara olmaya, babacığının küçük özel adamı olmaya alışmışsın. Ama artık oyuna bir oyuncu daha katıldı. Buna alışsan iyi edersin. Bu işi kapmak için canımı dişime taktım ve adımdan söz ettirmeyi planlıyorum. Bütün sahne ışıkları senin üzerinde olsun mu istiyorsun? Çok yazık. Ya bana da masada yer ayırırsın ya da yoluma çıktığın zaman seni ezer geçerim, Drew. Ama her iki şekilde amacıma ulaşacağıma emin olabilirsin. Ah, Anderson konusunda iyi şanslar dilerdim ama gerek olduğunu sanmıyorum. İrlanda'nın bütün şansı bir araya gelse, seni kurtaramaz. Saul Anderson benim....tatlım.
-Vay ... anasını diyor Matthew.
-Pekala benden başka tahrik olan var mı? diye soruyor Jack. "Çünkü bu acayip seksiydi."
Steven elinde bir fincanla içeri giriyor ve yüzlerindeki ifadeyi görünce  "-Ne? Ne kaçırdım?" diye soruyor.
-Drew karşı konulmazlığını kaybediyor .Az önce fena halde fırça yedi. Hem de bir kadından, diyor Matthew.
- Dünyama hoş geldin, dostum, diyor Steven  "

"Birkaç saat önce yemek söylemiştik ama ara vermek yerine, yemek yiyerek çalışmayı tercih ettik. Ben tavuklu makarna söylemiştim. Kate de yanına patates kızartmasıyla hindili sandviç istemişti. İtiraf etmek zoruma gitse de çok etkilenmiştim. Görünüşe göre, pek çok kadının ant içtiği ' karşı cinsin yanında salatadan başka bir şey yemem' kuralını pek takmıyor gibiydi. hem kadınlar bu fikri nereden edindiler ki? Sanki bir dam kalkıp arkadaşına 'Oğlum, kız çirkin ama o marulu öyle güzel yedi ki , ona sahip olmak zorundayım,' diyecekmiş gibi "


"Katolik okulunda okudum. Şaşırdınız mı? Şaşırmayın. Küfretme şeklimin bile yalnızca Katolik eğitimiyle geçmiş bir hayatta öğrenilebilecek dinsel bir havası vardır. Tanrım, Tanrı aşkına. Anladığınız gibi küfrederken bile Tanrı kelimesini kullanırım"


" -Ha bu arada aklıma geldi de. Matthew, aralık ayının ikinci cumartesi günü bir hayır yemeğine gideceğim bana eşlik eder misin? Steven şehir dışında olacak."
- Bence Matthew amca gelemez, anne. Becermekle meşgul. Becermek ne demek,  baba?
-Ben değildim, Alexandra. Yemin ederim ki ben değildim, diyor Matthew.
Ama Kaltak'ın bakışları bütün kuvvetiyle bana döndüğünde, Matthew'i bağışlıyorum. Her an sandalye de dumanı tüten bir kül yığınına dönüşebileceğimi hissediyorum. Ona, becerebildiğim en tatlı küçük erkek kardeş gülümsememle bakıyorum.
Bir baksanıza işe yarıyor mu?
Bittim ben.  "

"  Hayatım," diyorum. "Drew dayına çok büyük bir iyilik yaptın. Noel'de her ne istiyorsan söylemen yeter, senindir. Her şey olabilir."
Ablama bir bakış atıyor ve sisice eğilip bana fısıldıyor. " Bana midilli alır mısın?"
Aman Tanrım. Bir saniye kadar düşünüyorum.
"Elbette."
"Yalnızca... midilli gelene kadar annene söyleme olur mu?" Aksi taktirde tanık koruma programına dahil olmam gerekebilir "


"Alexandra'nın iyice yerleşmiş psikolojik sorunları var. Ne yapacağı belli olmaz. Söylediklerine kulak asmasan iyi edersin. Ailedeki kimse onu ciddiye almaz."
"Buradayken gayet aklı başında bir hali vardı".
"Akıl hastalığı aldatıcı olabilir."
"Ciddi değilsin, değil mi?
"Teknik olarak, hiç öyle bir teşhis konulmadı. Ama adalet ve intikama ilişkin fikirlerinin kesinlikle gerekli yerlere bildirilmesi gerek. Delores'e çok benziyor... ama kendisi, tekniğini mükemmelleştirmek için bir on yıl daha deneyim kazanmış hali.
"Bana kahve getirdi. İçeyim mi peki?"
"Ben olsam içmezdim"