Jennifer L. Armentrout - Sağdıç

Chase, Madison'ın abisinin çocukluk arkadaşıdır ve tüm bu yıllar boyunca Madison Chase'e aşıktır. Ancak Chase ciddi
ilişkilerle ilgilenmemektedir. İkili tekrar Madison'ın abisinin düğünü için bir araya gelirler ama bu sefer herşey değişecektir 

Kitapta klasik bir hikaye vardı, değişiklik ve özgünlük yoktu. Bir de bu tarz kitaplar içinde değerlendirince bu kitabın fazla
kısa olması büyük dezavantajdı. Herşey çok yüzeyseldi hiçbir derinlik yoktu zaten 170 sayfada nasıl bir derinlik olabilir ki ?
Onun dışında Chase'in sürekli Madison'ı kırması ve kızın da onu hemen affetmesi beni sıktı. Kitapta başka bir aksiyon yoktu
hep küsüp-barışma şeklinde gitti. Bir de kitabın kapağını hiç beğenmedim, okurken Chase kapaktaki çocuk olarak aklıma kazındı
ve bu da beni kitapta soğuttu.  Okunmasa da olur dediğim bir kitaptı. Puanım 5/10.






Lynsay Sands - İngiliz Gelin Annabel


Annabel ailesinin 2. kızı olarak 7 yaşında manastıra yollanmış bir İngiliz kızıdır. Annabel ile Ross'un babaları yıllar önce
büyük çocuklarının evlenmesi üzerine bir anlaşma yapmıştır. Ross da sonunda gelinini almak üzere yola çıkar. Ama Ross ile
evlenecek olan abla Kate başkasıyla kaçınca evlenme görevi Annabel'e düşer.

Kitabı beklediğimden daha çok sevdim. Annabel çocukluktan itibaren manastırda yaşadığı için dış dünyadan habersiz
masum ve saf bir kızdı. Onun meraklı halleri beni gülümsetti    Ayrıca kitapta sevdiğim bir başka özellik çiftin
arasında gerilimin olmamasıydı. Yani kıskançlık, güvensizlik, kavga ve küslük yoktu. İnsanı germeyen sakin bir aşk
hikayesiydi      Ben kitabı tavsiye ederim. Puanım 7/10.






Lisa Kleypas - Meğer Ne Çok Sevmişim


Her zamanki Lisa Kleypas kitaplarından birisiydi; akıcı, eğlenceli ve sevgi dolu   

Christopher soylu bir ailenin ikinci oğludur ve meslek olarak orduya yazılır. Savaş çıkınca ülkeden ayrılıp savaşmaya gider.
Ve daha önce tanıştığı Prudence'a mektup yazar. Ancak kızın mektubu cevaplamak gibi bir niyeti yoktur. Beatrix de
Christopher'ın  yazdıklarından çok etkilenip onu savaş sırasında teselli edebilmek için kendi ismini vermeden ona mektuplar yazar.
Aralarındaki aşk da mektuplarla başlamış olur   

Ben kitabı çok beğendim, Hathaway ailesini hep birarada gördüğümüz güzel bir final kitabydı. Beatrix'in hayvan severliği
dolayısıyla birçok hayvan kitapta yer alsa da ben en çok Albert'ı sevdim 

Çiftin arasındaki mektuplaşmalar çok duygusaldı, Christopher Beatrix'in mektupları sayesinde savaş zamanı hayata tutunabildi   
Bir de kitaptaki en beğendiğim şeylerden biri de betimlemeler. Yazar Beatrix'in ağzından doğanın güzelliklerini öyle güzel
betimlemiş ki kendimi bir ormanın içinde etraftaki sesleri dinliyormuş gibi hissettim   

Bu kadar yazdığımdan kitabı tavsiy ettiğimi anlamışsınızdır. Puanım 8/10.



Leo kaşlarını çatarak şarabından bir yudum aldı. "O, Bea'yla birlikte düşüneceğim biri değil."
"Peki kiminle düşünürdün ?"
"Biliyorsam asın beni zaten,"  dedi Leo. "Benzer ilgileri olan biri. Yerel veteriner belki?"
"O adam seksen üç yaşında ve sağır,"  dedi Catherine.
"Asla tartışmazlardı işte,"  diye belirtti Leo   


"Phelan'a seni ve hayvanat bahçeni almasına izin vermekten fazlasıyla mutlu olduğumuza dair güvence verdik" diye
cevabı yapıştırdı Leo.  "Bunun ardından düşünmeye ihtiyacı olduğunu söyledi."
"Ne hakkında?"  diye zorladı Beatrix. "Ortada düşünecek ne var? Bir karar vermesi neden bu kadar zaman alıyor ki?"
"O erkek, canım,"  diye kibarca açıladı Amelia. "Aralıksız düşünmek onlar için zor."
"Hiç düşünmeden karar alma konusunda dikkate değer becerilere sahip kadınların aksine," diye aynen karşılık verdi Leo   


İnsan aşkı parçalarına ayırabilir, çekimin her bir zerresini araştırabilirdi ve yine de bu hiçbir zaman tamamen
açıklanamazdı. Sadece başına gelirdi   

Puanım; 5/5

Buna inanamıyorum. Gerçekten bitti. Ben daha Adrian’ıma doyamadan bitti. Neden bitti ki nedeeennn?!!!!

Açıkça söylemek gerekirse Gümüş Gölgelerin durağanlığından sonra bu kitaptan cidden korkuyordum. Ama sen ne yaptın öyle Richelle? Mükemmel bir finaldi. Resmen olaylar bitmedi. Çok hareketli çok heyecanlıydı. Seride açık ara en sevdiğim kitaptı ve sanırım favori kitaplarım listesinde değişiklik olmasına neden olacak bu kitap.

Diğer kitapları okumayanlar için yorumum spoiler içerir uyarmadı demeyin. Ama bu kitap için kesinlikle spoiler vermiyorum.

Sydney kurtulduktan sonra Saraya sığınan Sydrian çiftimiz sarayda pek de mutlu değiller. Kendilerini bir hapishaneden diğerine gelmiş gibi hissediyorlar çünkü herkes tarafından görmezden geliniyorlar. Sydney misafirhanedeki evlerinden dışarı bile çıkmıyor. Ama bir taraftan Jill de kayıp ve onu bulmak istiyorlar. Ve aradan bir ay geçtikten sonra Sydney’in Palm Springs’teki okulundan öğretmeni  Jackie, Jill’i kaçıran kişilerin kendisine gönderdiği ipucuyla saraya çıkageliyor. Bu ipucunun doğrudan Sydney ile olduğu ortaya çıkıyor. Zaten kitapta buradan sonra başlıyor diyebiliriz.

Kesinlikle MÜ-KEM-MEL-Dİ.  Bana 392 sayfa yetmedi kesinlikle.

Beni rahatsız eden tek şey çeviride Gardiyanlar yerine Koruyucular denmesi. Tüm seri boyunca hatta Vampir Akademisi'ni de göz önünde bulundurursak iki seri boyunca Gardiyanlar olan Dampirlerin birden koruyucular olması beni rahatsız etti.


Kitabı tavsiye ederim dememe gerek olduğunu düşünmüyorum. ama seriye başlamamış olan arkadaşlara kesinlikle çok şey kaybediyorsunuz diyorum. Özellikle bu finali okuduktan sonra


Daha fazla alıntı paylaşmak isterdim ama spoiler vermekten çekindim



"Karşımıza çıkan hiçbir şey yüzünden pişman değilim. Seninle olmak başıma gelen en güzel şey. Saçmalıklar ve yanlış kararlarla dolu hayatımda verdiğim en doğru karar. Senin yanında olabilmek için herşeyi en başından göze alırım. Bundan şüphen olmasın. Seni ne kadar çok sevdiğimden şüphen olmasın."




“Adrian” dedi. “Seni seviyorum.”
Bu sözlerin, bu sesin, benim üzerimde herhangi bir hayaletten çok daha fazla gücü vardı. Ve o anda, tam da büyü onu tekrar silmeden önce, büyüyü bıraktım.