Hastalık Tanımı:
Hastalık etmeni, optimum gelişme sıcaklığı 28-30 °C, maksimum 35 °C minimum 1 °C altında ve termal ölüm noktası 51 °C olan bir bakteridir. Enfeksiyonlar sonbaharda meydana gelir. Bu nedenle bakteri kışı hasta ağaçlardaki aktif kanserlerde gözlerde, yaprak ve dallarda bazı yabancı otlar üzerinde ve dayanıklı çeşitler üzerinde geçirir.

Yaşayış:
Çeşitli konukçular üzerindeki belirtileri oldukça değişiktir. Bu da bitki varyetelerinin çok değişik iklim bölgelerinde bulunmasından ileri gelmektedir. Gövde, genç sürgünler, dallar meyve saplan gözler, yapraklar ve meyveler bu patojenden zarar görürler. En çok zarar gövde ve dallar üzerinde olmaktadır. Dış kabuk üzerinde dairesel ve uzunlamasına ıslak lekeler görülür.

Lekeler kahverengi ve ekşi kokuludur. Hastalanan gözlerin kaidesinde kanserler meydana gelir. Yaprak lekeleri küçük ve morumsudur, lekeler etrafında bir hale oluşur. Bu lekeler daha ziyade erik ve kaysı da görülür. Erken enfeksiyonlarda yapraklar, saçma ile delinmiş gibidir. Kayısı ve kiraz meyve enfeksiyonu içeri çökmüş siyah lekeler halinde görülür. Bu hastalığa en hassas erik ve kirazdır.

Bakteri, dala gözlerden, çatlaklardan, yaralardan ve budama yerlerinden girer. Ağaçların zayıflamasına, verimin azalmasına ve meyvelerde kalite düşmesine sebep olur.

Kültürel Önlemler:
Sağlam fidan ve temiz aşı kalemlerinin kullanılması kültürel önlemlerin başında gelir. Hassas çeşitlerin dayanıklı çeşitler üzerine aşılanması ve aşı yerinin yerden yüksekte olmasına dikkat edilmelidir. Hassas çeşitlerin kullanılmamasına dikkat edilmelidir.

Kimyasal Mücadele:
Hazırlanan ilaç, ağaçların her tarafına gelecek şekilde püskürtülmelidir.
İlaçlama Zamanı; Sonbaharda yapraklar % 75 oranında dökülünce birinci, ilkbaharda gözler uyanmadan önce de ikinci ilaçlama uygulanır.