Öfke ve kızgınlık, çok kısa sürse bile, ortaya çıktığı andan itibaren öfkeli kişiyi ve kişinin çevresindekileri olumsuz etkiler. Örneğin aile içinde biri kızgınlığını sözlü ya da fiziksel saldırı ile ortaya koyarsa bu durum diğer bireyler için yaralayıcı, yıldırıcı ve tehdit edici olacaktır. Bu da aile bireylerinin doğal davranmasını engelleyecektir. Aile bireyleri kızgınlığını bu biçimde gösteren kişiden uzaklaşacak, aynı durum yaşanmasın diye duygu ve düşüncelerini söylemeye çekinecektir.


Kızgınlık normal, sağlıklı ve insani bir duygudur. Ancak kontrolden çıktığı ve yıkıcı olduğu zaman birçok probleme neden olur. Kızgınlığın bizim düşmanımız mı yoksa dostumuz mu olacağı onu nasıl ifade ettiğimize bağlıdır.


Saldırgan davranış kızgınlığın olduğu gibi ifadesidir. Öte yandan eğer kızgınlığımızı bastırır, hiç ifade etmezsek kızgınlık giderek büyür ve ilerde daha şiddetli tepki vermemize ya da vücudumuzda sağlıksız değişimlere neden olur. İfade edilmemiş kızgınlık düşmanca tavırlara dönüşebilir; korku, suçluluk hissi, öc alma isteği, içine kapanma gibi duyguların ortaya çıkmasına sebep olur.


Kızgınlık duygusunun altında incinme, hayal kırıklığı, utanma, korku, varlığımızın tehdit altında olduğunu hissetme gibi başka duygular vardır. Bu duyguların varlığını kabul etmekte zorlanıyor ya da göstermemeye çalışıyor olabiliriz. Her iki durumda da kızgınlık yaşarız.