Play-Kylie Scott

  Daha önce serinin ilk kitabı Lick'i yorumlamıştım.Yorumumun sonunda bu kitaptan da bahsetmiştim çünkü Mal'i çok sevmiştim,gezip tozmaktan kitabı biraz süründürdüm ama olsun sonunda bitirdim ve bu serinin sevileceğine dair şüphem kalmadı artık. Okuyun kızlarcım siz de okuyun Bu kitabı ilk kitaptan daha çok sevdim diyebilirim,hatta Mal bu gruptaki favorim ama Jimmy ve Ben 'in hikayesini okumadan buna karar vermek biraz zor..
  Mal Ericson, grubumuzun bateristi ilk kitapta inanılmaz şirin ve eğlenceli bi karakter olarak karşımıza çıkmıştı, bu kitapta da eğlenceli kişiliğini sürdürmesine rağmen hayatında zor bi dönemden geçmektedir bu nedenle Anne'e yani esas kızımıza ilginç bi teklifle geliyor. 'Benim sahte sevgilim ol' diyor kısacası, ah bebeğim vah bebeğim sahte de olsa kim senin sevgilin olmak istemez   Anne de o aralar maddi olarak zorluk yaşadığı için bu anlaşmayı kabul ediyor tabi aynı zamanda kızımız Mal'e gençliğinden beri hayran bu detayın üzerinden geçmeden edemem.
  Bu kitabı diğerinden daha fazla sevmemin sebebi ilişkilerinin arkadaşlık seviyesinde başlayıp yavaş yavaş ilerlemesiydi sanırım yazar bu sefer karakterlerine birbirlerini tanıma şansı verdi. Ama bazı şeyler de çok yavaş ilerledi diyebilirim çünkü Mal'in hayatında ters giden onu üzen şeyin ne olduğunu öğrenene kadar meraktan çıldırdım kendi kendimi yedim diyebilirim. Mal'in bi de böyle herkese lakap takması olayı vardır ki beni benden alır  
  Anne ise fedakar ve anaç bir karakter,Mal'e de böylesi yakışırdı zaten. Her dağıttığında,üzüldüğünde Anne yanında oldu ve böylece gözümde değerini yükseltti Anne kızımız bravo kendisine  

Kitapta alıntı yapmak istediğim o kadar sahne var ki mesela Mal'in barışmak için yavru köpek getirdiği sahne gibi, bi insanın konuşması bu kadar mı tatlı olur 'köpekle konuşmak bu kadar mı şirin durur bi adamda' diyceksiniz eminim ki..ama o kısım size süpriz olsun oraları siz okuyun ben ufak tefek kısımları paylaşıyım ;


''Pumpkin, I'm always  serious when it comes to you. Even when I'm messing around, I'm still serious as shit. Whatever you need, whatever I have to do. It's been that way since we met. Haven't you notice that ? We're fucking destined or something. I can't help myself. It's pathetic, really.

***

''It's fate, Anne. Written in the stars. Leave it the fuck alone.

***

''Thank you.'' I placed my hand on his chest. ''You don't need to worry about Reece.''
''I know, I know. Heis nothing compared to my magnificence.'' His fingers stroked mine and his eyes softened. ''But just out of curiosity, how do you feel about getting my name tattooed on your forehead ?''

***

''Oh, yeah. You're the best.'' I grinned back at him.
''Pumpkin, hello. Of course I am !''