“Bir şey içmeye kalacak mısınız?” diye sordum.
“Ray'in ne yapmak istediğini bilmiyorum.” Kuşkuluydu.
“Üvey baban mı? Onunla tanışmak isterim.”
Kuşkusu büyüdü. “Bunun iyi bir fikir olduğunu sanmıyorum,” dedi belli belirsiz, ben kapıyı aralarken.
Ne? Neden? Artık çocukken çok fakir olduğumu bildiği için mi? Ya da nasıl becermeyi sevdiğimi bildiğinden mi? Ucube olduğumdan mı?
“Benden utanıyor musun?”
“Hayır!” diye haykırdı ve hüsranla gözlerini devirdi.
“Seni babama ne diye tanıştırayım?” Sinirle ellerini kaldırdı. “ ‘Bu bekaretimi bozan adam ve benimle bir BDSM ilişkisine başlamak istiyor.’ Koşu ayakkabılarını giymemişsin.”
Koşu ayakkabıları mı?
Babası beni kovalayacak mıydı? Böylelikle aramıza biraz espri eklemiş oldu.
Bunun üzerine ağzım seğirdi ve o da gülümsememe karşılık verdi, yüzü yaz şafağı gibi aydınlandı.
“Bil diye söylüyorum, fazlasıyla hızlı koşabilirim,” diye şakayla karışık cevap verdim. “Sadece arkadaşın olduğumu söyle, Anastasia.” Kapıyı açıp onu dışarıya doğru takip ederken, rektör ve meslektaşlarını görünce durdum. Dönüp Bayan Steele'e baktılar ama o çoktan konferans salonunda kaybolmuştu. Sonra da bana döndüler.
Bayan Steele ve ben kimseyi ilgilendirmiyoruz, millet.


Grey'den Alıntılar..