Gelişindi sürüklenmeme neden

Farkındalıgımın en yüksek ve en ALÇAK seviyelerındeydim uçuşlar ve düşüşlerle gecti birkaç saat

herşey dengesizdi senin gibi

dengesizleşişlerimdi sana olan kalp çarpıntılarım soğumuş davranışlarım

hayattı seni böylesine pervasız yapan

rüzgârla dans edermisin?

bırakırmısın kendini boşluga?

tadarmısın yeniden mutlulugun o acı we ekşi tadını sonsuzlukta...

Ben çok kez bıraktım boşluga bedenimi cesaret değildi hepsi içtendi

bedenimi sonsuzlukta birleştirmekti amacım yapamadım.

SEN vardın

kör bi atış benimkisi duyulmaynı duymak misali

ayın karanlık yüzü çekiyor an ve an seni

belki küçük bir oyunda küçük roller üstlendik

kim tattı yasak meyveyi?

Korkmadan kör gözlerle ilerlemeyi?

Hedeflerini hep şaşırmadınmı zaten

görmezden gelişlerdi seni alan benden

aldırış etmeyen ve hep bekleyen bendim

herşeyin bomboş oldugunu söyleyemezmiydin

görmedin dopdolu olan bendim

belki birgün kapımı çalacaksın

yeniden yaşanmişlıklardan çıkıp gelecegi göstereceksin bana ama

hala gözlerinde aynı belirsizlik olcak tenindeyse başkasının parmak izleri...

Karanlık tarafından kıstırılmış bakışların

oysaki beni hep parıldayan hayatınla büyülerdin

bedenin yoklugu önemsiz benligin hala buralarda oyalanmakta

unutulmamak istedim

bencildim zayıflığımdı baglanmama sebep

öldürdügüm her hücremde alkol ve duman vardı sadece

sebep aramiyordum

biliyordum bu gidişin benim gidşimdi

geri dönmeyi düşünmek küçülüşüm olcaktı senin olan o küçücük dünyanda

Güzelmiş; teşekkürler.