Karanlık düşürmüş ayını,akreple yelkovanın arasına...
Uzaklara sürgün edilmiş bedenimin,bitimsiz ağrılarıyla,voltalıyorum
Beş adımlık odamı...
Kuşlar uçup gitmiş yüreğimden...güçsüzüm....
Aşamıyor tel örgüleri..fikir yanığı düşlerim....


Sabrım ekşitmiş yüzünü..aynı aşkı arıyorum uykusuz...
Susmak bilmeyen..köhnemiş ağrımın çağrısını duyuramadım ,nefes aldığın kente...
Neredesin sevgili?


Canımda damıtıyorum hasreti...damla damla...
Sancısı boğazımdan geçen dikenli tel gibi...
Yırtıla ...parçalana...nefessizim...
Irmak ırmak kan akıyor sensizliğim...kalbim ters dönmüş bir tekne
Şimdi hasretin sularında...
İçimden geçen sulara soruyorum seni...yoksun!!


Bileklerime çizdiğim bayat bir intihar denemesi şimdi...
varlığının tek emaresi...


yoksun sevgili!
kaç mevsim geçti sensiz üzerimden,postallarıyla uygun adım...
sarı duvarlar gri ye döndü yokluğunda...
ahh!büyük yangınlar çıkaran sevdam...artık külsün sen...


Geç anladım...hayatımı öğütüyorum..
İyi niyetlerim ve zaaflarımın kemirgenliği..
yasalar ve kanun hükmünde kararnameler arasında hükümlü kaldım..
artık hükmü olmayan hükümsüz bir sevdaya...


şimdi Yusuf tan kalma zından hatıralarıyla avunuyorum..
ama sen gelmiyorsun rüyalarıma...fikir yanığı düşlerim....
günahkar geçmişimin yakıcılığıyla, sırılsıklam yastığım...


neredesin???