Evlilik her zaman olumlu duygularla başlar. Her iki taraf birbirine karşı anlayışlı ve iyidir. Bireysellik kalkmış, karşı tarafın istekleri daha öne geçmiştir. Sonra ne olur?

Modern çağ, sadece teknolojik açıdan değişmemize sebep olmuyor, beraberinde yaşam tarzlarının, bireylerin ve aile kavramının da değişimini getiriyor.

Eskiden, yuvayı yapanın dişi kuş olduğu beklentisi yaygındı. Aktif değil, uyumlu, verici, müşfik kadın iyi eş oluyordu. Kız çocukları anne ve eş olmaya programlanıyor ve öyle yetiştiriliyorlardı.

Erkeklerden evini geçindirmeleri, otoriteyi kurmaları beklenirdi. Kadın ise, yuvasının düzenini kurar, çocuklarına iyi bir anne olurdu.

Oysa toplumda kadının rolü değişti. Artık kadının hayatı ev ve aileden ibaret değil. Kadın toplumsal yaşamın içinde. Çalışıyor, kazanıyor, evin geçimi ile ilgili sorumluluğu paylaşıyor. Üstüne evini, çocuğunu idare ediyor.

Bu yüzden, eskiden sadece kadından beklenenler, artık ortak şekilde çözüme ulaşmak zorunda kalıyor. Bütün sorumlulukların eşit şekilde paylaşılması gerekliliği ortaya çıkıyor.

Bunlar olması gerekenler ama erkek bu duruma hazır mı? Maalesef değil! Ülkemizde hala erkek çocukları, ataerkil sisteme uygun yetiştiriliyor. Ancak gerçek hayat böyle yetişmiş erkeğin beklentilerini karşılamaya hazır değil. Doğal olarak sorunlar çıkıyor.

Evlilik kararını alırken mutlaka iyice düşünmek ve karşılıklı beklentileri öğrenmek gerekir. Her ikinizin de evlilikten ne beklediği, bu beklentilere karşılıklı olarak cevap verip veremeyeceğinizi iyi düşünmelisiniz.

Candan Ünal
 

)