Eve: Neden bir milyon tane tabağın var?
Roarke: Biraz abarttın herhalde.
Eve: Pek değil.
Roarke: Akşam yemeğine kimin geleceğinden asla tam olarak emin olamaz insan, değil mi?
Eve: Tabii, tüm Yeni Zelanda nüfusu gelebilir mesela. 

--
Mavis: Her yerin kan olmuş. Doktor, ambulans çağırmamız lazım. Roarke, yatır onu.
Roarke: Hayattaki hiç değişmeyen amacım da bu zaten.
Eve: Ha ha, aman ne komik.

--
Eve: Bana çikolata getirmişsin.
Roarke: Kalbine giden yolun nereden geçtiğini iyi biliyorum teğmen. 


---

Çıtçıtttt Seni seviyorum dostum yaa 


 

  Roarke : '' İşte, sana bir çubuk çikolata sakladım - inan ki çok da kolay olamadı.''
Eve kaşlarını çatarak baktı.
'' Beni şekerle kandırabileceğini mi zannediyorsun.?''
Roarke : '' Zayıf noktalarını biliyorum. ''
Çikolatayı aldı paketini açtı.
Eve : '' Sana hala kızgınım.''
Roarke :''Perişan oldum.''

@arukasosaki

evet yaa ben de çok özledim bir türlü yeni kitap da gelmedi neredeyse 2 sene olacak 


senin için bir alıntı daha paylaşayım o zaman

Feeney: Bu sefer kötü polis ben olayım.
Eve: Feeney, sen… (duraksadı, havayı kokladı.) Bu koku da ne?
Feeney: Bir koku almıyorum ben. Kötü polis ben olacağım.
Eve: Peki, öyle olsun. Konuşmaya ben başlayacağım, hoş ve makul davranacağım. Sonra da kafasını karıştıracağız. Eğer avukatını da getirirse… (bir avcı köpeği gibi havayı kokladı.) Böyle, yeşil bir şey kokuyor. Salata gibi.
Feeney: Neden bahsettiğini anlamıyorum. Şimdi dikkatimizi yoğunlaştıralım olur mu?
Eve: Pekala. (arabadan inerken uzanıp Feeney’i kokladı.) Hey, koku senden geliyormuş.
Feeney: Kapa çeneni, Dallas.
Eve: (pis pis sırıttı.) Güzel bir yeşil salata gibi kokmayı nasıl becerdin acaba Feeney?
Feeney: Susamaz mısın artık? Tanrım. (yakınlarda kimse var mı diye kontrol etti) Bak şimdi, karım yıldönümü hediyesi olarak bu mereti verdi bana.
Eve: Salata sosu salatanın üstüne konur Feeney.
Feeney: Salata sosu değil bu, kolonya.
Eve: Yenecek bir şey gibi kokuyorsun.

Cilla : ''Muhtemelen nerede yaşadığımı da biliyorsundur.''
Boyd : ''Bu yüzden ben bir dedektifim ya.''
Cilla : ''Nankör bir meslek.'' Cilla alnına düşen saçlarını geriye doğru itti.Konuşmalıydılar.Sadece konuşmak.Böylelikle düşünmesi gerekmeyecekti.
Cilla : ''Neden sığır yakalamak ya da boğa damgalamak gibi işlerle uğraşmıyorsun?Bu işe yatkın bir tipin var.''
Boyd bir an için durup düşündükten sonra ''Bunun bir iltifat olup olmadığından emin değilim'' dedi.

Nora Roberts - Gece Vardiyası