CEYLAN
Bundan yıllar önce , henüz insanoğlu yeryüzünde değilken.Harkulade bir orman vardı .Bu ormanda binbir çeşit hayvan yaşardı.Yaşamak aynı zamanda savaşmak demekti bu ormanın sakinleri için.En azılı , en büyük , en vahşi hayvanlar bu ormanda yaşarlardı.Fakat bu ormanda bütün hayvanlardan daha tehlikeli bir yalnız vardı.O kimseyle savaşmazdı . Halbuki bütün o vahşi hayvanlardan daha güçlüydü .Ama mağarasından çok ender çıkardı bu yalnız Yaban Kedisi.Diğer vahşi hayvanların ona saldıracağını ve onlara istemeden zarar vereceğini bildiği için ininden fazla çıkamazdı.Karanlıklar onun koruyucularıydı adeta ve o da rengini koruyucularından aldı .Onun adı Siyah Yaban Kedisi idi.İşte Siyah Yaban Kedisi çok ender zamanlardan birinde ininden çıktığı bir gün ,bir dere kenarına gitmiş , güneşin eşsiz ışıklarıyla parıldayan derenin, sümbüllerle süslenmiş kıyısında ,sümbülleri kıskandıran bir ceylan görmüştü. Tabi ki ceylanda onu görmüştü. Siyah Yaban Kedisi Ceylan'ı görür görmez ,içinde bir beyaz hissetmişti.Simsiyah benliği ilk defa beyazı hissetmişti.Siyah renk ilk defa rakip bulmuştu kendisine Siyah'ın vücudunda.Fakat güzel Ceylan , Siyah Yaban Kedisinden ürkmüştü.Çünkü o daha öncede yaban kedileri görmüş ve bir çoğu onu yaralamıştı.Temkinliydi güzel Ceylan ,ama Siyah Yaban Kedisi ' ndeki beyazı oda farketmiş ve ona yaklaşmıştı.İlk yakınlaşmayla, aşılamayan Siyah Yaban Kedisi aşılmış ve Ceylan'la çok iyi dost olmuşlardı.Bu dostluk süresince Siyah Yaban Kedisi'ne egemen olan siyah , yerini beyaz a bırakmaya başlamıştı.Artık daha az mağarasında vakit geçiriyordu Siyah Yaban Kedisi.Günler böylece sürüp gitmiş fakat güngeçtikçe ikiside ürkmeye başlamıştı bu dostluktan , ama korkuları farklıydı .Siyah Yaban Kedisi'nin bir tane kalbi vardı ve henüz hiç yerinden kımıldamamıştı bu kalp , bir çok kişi dokunmuştu ona ama kimse kımıldatamamıştı yerinden .Günlerden bir gün Siyah Yaban Kedisi Ceylan'a hiç yerinden kımıldamamış kalbinden söz etmişti , bunun üzerine Ceylan irkilmiş , Siyah Yaban Kediside :

---"Bak istersen kalbime "demişti.

Bunun üzerine Ceylan ağaçların arasından kaçarak kaybolmuştu.Siyah Yaban Kedisi anlamıştı ki Ceylan'ın bir sırrı vardı.Ama bu sır bile Ceylan'ı kopartamamıştı Siyah Yaban Kedisi'nden.Siyah Yaban Kedisi'yle güzel Ceylan ' ın dostlukları Tanrı ' ların bile ilgisini çekmiş ve onları huzurlarına çağırmışlardı.Siyah Yaban Kedisi artık beyazdı , fakat Ceylan gün geçtikçe daha tedirgin oluyor ve Tanrı ' ların huzuruna çıktıklarında herşeyin gün yüzüne çıkacağını , sırrının öğrenileceğini biliyordu . Bu yüzden ayakları geri geri gidiyor fakat istek Tanrı ' ların olduğu için boyun eğmek zorunda kalıyordu .Ceylan ' ın tersine ,artık beyaz olan Yaban Kedisi, çok rahat ve hiç olmadığı kadar güleryüzlüydü . Sonunda Tanrı ' ların huzuruna çıktılar .Onları ilk karşılayan Dostluk Tanrısı olmuş ve hemen ikisinede birer soru sormuştu ; Önce Yaban Kedisi ' ne sordu ;

---"Bu dünyadaki en iyi dostun ve en kötü düşmanın kimdir?"

Yaban Kedisi biraz düşündükten sonra cevap verdi ;

---"Benim en iyi dostum mağaramdır fakat en kötü düşmanımda mağaramdır ama bu mağarayı kalbi ile yokedecek birini biliyorum" dedi.

Ve gözlerini güzel Ceylan ' a dikti.Ceylan bir kez daha irkilmişti ,çünkü az sonra sırrı ortaya çıkacaktı.Yaban Kedisi ise bu sırrın varlığını çoktan unutmuş ve mağarasını yokedecek kalbin Ceylan ' da olduğundan emin bir şekilde Dostluk Tanrı ' sına cevabını verdiğini söyledi.Dostluk Tanrısı bu cevaba sevinmiş ve Yaban Kedisi ' ni Aşk Tanrı ' sına teslim etti. Fakat güzel Ceylan onunla gelemezdi , önce Dostluk Tanrı ' sının sorusunu yanıtlaması gerekiyordu .Dostluk Tanrısı düzenli ve zarif adımlarıyla ona yaklaştı. Ceylan ' ın kalbi çok hızlı atıyordu , çünkü artık sırrının öğrenilmesine çok az kalmıştı.Ceylan bu düşünce ağrılarını çekerken Dostluk Tanrısı sorusunu ona iletti :

---"Senden dostunun mağarasını yıkmanı istesem ne dersin?" dedi.

Aşk Tanrı ' sının yanına gitmek için bu soruyu yanıtlaması gerekiyordu .Fakat yanıt Ceylan ' ı Aşk Tanrısı ' nın yanına götüremeyecek bir yanıttı.Ceylan :

---"Hayır bunu yapamam "dedi.

Yaban Kedisi kulaklarına inanamamış , meraklı ve yargılayan gözlerle Ceylan ' a bakıyordu.Ceylan ise:

---"Bunu istesemde yapmamam artık" dedi .

Dostluk Tanrısı bile şaşırmıştı bu duruma , hakkı olmayan ikinci soruyu sormaktan kendini alamadı ve

---"Neden" dedi.

Bu haksız ikinci soruya Ceylan ' ın yanıtı şu oldu :

---"Bundan bir süre önce başka bir kedi sevmiştim , herşey çok güzeldi , fakat bir şeyi unutmuştum ,hemde en bariz gözüken şeyi ,onun bir kedi olduğunu unutmuştum ,başka unuttuğum bir şey ise Ceylan ' ların yaban kedilerinin avı olduğu idi.Dedim ya herşey çok güzeldi ,onun bir kedi olduğu aklımda bile değildi fakat bir zaman geldi ve onun bir yaban kedisi olduğunu anladım fakat geç kalmıştım. Issız ormanda ondan kaçmaya başladım , aramızda amansız bir takip oldu ,artık koşmaktan yorulmuştum ,kalbim çok hızlı atıyordu ,ormana yapışkan bir sis hakimdi , tam o sırada bir gölün yanından geçiyordum.Bu gölün sihrini daha önceleri duymuştum daha doğrusu lanetini duymuştum.Bu gölün adı İsteksiz Kalpler Gölü'ydü , kalbim çok hızlı atıyor ve peşimdekini istemiyordu , İsteksiz Kalpler Gölü için bundan iyi bir kalp bulunamazdı ve işte tam o anda kalbim yerinden fırladı ve gölün karanlık sularına kapıldı.Artık kalbim yoktu, koşmamada gerek kalmamıştı. Çünkü beni yakalayacak olan yaban kedisi benim kalbimi istiyordu , kalpsiz gövdemi görünce ürktü ve gerisin geriye kaçmaya başladı. İşte o günün sabahında Siyah Yaban Kedisi ' ne rastladım . Kalbim olmasa bile aklımla gördüm ondaki beyazlığı.Fakat gelin görün ki şimdi ona kalbimdeki boşluğu göstermek zorunda kaldım ve şimdi sırrımıda da söylemek zorundayım."

Herkes ağzı açık Ceylan ' ın bu konuşmalarını dinliyordu .Bu sırada ,Siyah Yaban Kedisi gözlerinden süzülen bir damla yaşa hakim olamamıştı.Dostluk Tanrısı ve Aşk Tanrısı ise merakla bu sırrı beklemekteydiler.Kendilerini bu sırra kaptıran Tanrılar Ceylan ' a artık sırrı açıklamasını söylediler .Ceylan herzamankinden daha ürkek sırrını açıklamaya başladı :

---" Kalbimi göle düşürdüğümde belki onu bulurum diye suya baktım ve gölde kendi yansımamı gördüm fakat gördüğüm benden daha farklıydı sanki , benden daha çok bendi göldeki yansıma , sanki tüm kalbim dönmüş bana bakıyordu.Yansımanın bir tarafında aklım diğer tarafında kalbim vardı ve göldeki yansıma konuşmaya başladı. Bana dediki ; Günün birinde sana kalbini vermek isteyen biri karşına çıkacak ve sen ona kalpsiz gövdeni göstermek zorunda kalacaksın . İşte şayet karşındaki seni gerçekten seviyorsa ,bir daha seni göremeyecek ,istese bile göremeyecek .Etrafındaki herkes seni görürken onun gözünde sen yok olacaksın.Aynı zamanda o da senin gözünde yok olacak.Birbirinizi bir daha göremeyeceksiniz....."

Bunun üzerine Ceylan sinirlenir fakat bu bir sonuç getirmez .Göldeki yansıma lanetini bırakarak yok olur.Ceylan ' ın sudaki çırpınmaları boşunadır , kalbini göle kaptırmıştır bir kere , artık dönüşü yoktur bunun.Herşey ama herşey yanlış tanıdığı yaban kedisi yüzünden olmuştur.Ama başkasında suç bulamanında bir faydası olmayacaktır bu olayda.Herkes pür dikkat hikayeyi dinlerken ,Siyah Yaban Kedisi ' nin içindeki siyah tohum kulakları çınlatan bir kahkaha attı ,çünkü az sonra tekrar doğacaktı.Dostluk Tanrısı ve Aşk Tanrısı hikayenin ne olursa olsun kötü sonla biteceğini bildikleri için üzüntü içindeydiler.Şayet Ceylan olmayan kalbinin boşluğunu gösterdiğinde Siyah Yaban Kedisi onu gerçekten seviyorsa ikiside birbirlerini bir daha göremeyeceklerdi. Diğer yandan eğer Ceylan olmayan kalbinin boşluğunu gösterdiğinde şayet ikiside birbirini görebiliyorlarsa birbirlerini sevmedikleri ortaya çıkacaktı.Her iki durumda kötüydü .En sonunda Tanrıların ve Siyah Yaban Kedisinin gözleri önünde Ceylan kalbindeki boşluğu gösterdi ve o anda ikiside birbirini göremez oldu.Siyah Yaban kedisinin içindeki "Siyah" zafer kahkahalarıyla beyazı kovdu ,Siyah Yaban Kedisi yine mağarasına döndü ve eskisinden daha karanlık yaşadı.Ceylan ' ı sorarsanız eğer ; Bu hikayeyi yazan kişi Ceylan ' ı ne bir daha görebildi nede bir haber alabildi , çünkü hikayenin yazarıda Ceylan ' ı seviyordu...

teşekkürler.