Bir kalbin kapısını açıp içeri girmek, karanlık bir mağaraya girmek gibidir. Önünüzde hiç ışık yoktur ve yolunuzu el yordamıyla bulursunuz.

Labirente benzeyen, uzun ve karışık sokaklardan oluşur kalpler. Keşfedeceğiniz yüzlerce şey vardır. Bulup ortaya çıkardığınız her bulguda, geçtiğiniz ve arkanızda kalan sokağın ışığı yanar. Her yanan ışık da, önünüzdeki yeni sokağı biraz görmenizi sağlayan bir aydınlık sunar. Bundan sonrası size kalmıştır.Bir kalbin içine ilk girdiğinizde cesaretli olursunuz çünkü başınıza ne geleceğini bilmiyorsunuzdur.

İlerledikçe endişeleriniz artmaya başlar. Oysa insan tam tersi olacağını düşünür, değil mi? Ancak kalbin yolculuğunun en zor zamanları başlarıdır.

Aslında girdiğiniz her yeni kalp, korku filmi seyretmek gibidir. En başta sizi mısır patlağıyla keyifle koltukta otururken görenler, romantik komedi seyrettiğinizi sanabilir. Filmin konusu aşağı yukarı ortaya çıktığında, sizin de yüz ifadenize bir gerginlik hakimdir.

Aniden ortaya çıkan adam, sizi tam daldığınız bir anda yakalayan çığlık sesi, oturduğunuz koltuktan sıçratabilir. Filmin o kısımlarına da alıştığınızda, aslında bütün bunların film olduğunu içten içe söylemek ihtiyacı hissedersiniz.

“Aslında o kan değil, salça! Elinde testere olan adam da ne güzel oynuyor, çok başarılı! O kapı kendiliğinden mi kapandı sanki, rüzgardır canım rüzgar!” Buna benzer cümleler, içinize bir müddet için su serper ve siz rehavete kapılırsınız.

Film hakkında her şeyi öğrendiğinizde, ekranda şu yazı çıkar: “The End” Film bitmiştir! Kalkar ve yatağınıza gidersiniz. Zaten hepsinin oyundan ibaret olduğunu bildiğinizden, huzurla yatağa yatar, ışığı söndürürsünüz. Gel gör ki, evde hiç olmayan gıcırtılar, garip sesler, o gece duyulur. Yalnızsanız panik olabilirsiniz. Kalabalık bir yerde uyuyorsanız, sadece battaniyeyi kafanıza çekmek de çözümdür.

Bir kalbin içine girdiğinizde yapacağınız yolculuk, korku filmi seyretmek gibidir. Her gün seyrediyorsanız, alışmışsınızdır! Sizin zaten o film boyunca vereceğiniz bir tepki yoktur. Ancak arda bir seyrediyor ve için için korkuyorsanız, filmin konusuna göre belki de tamamını seyretmeden televizyonu kapatırsınız.

Bütün endişelerinize, korkunuza rağmen, bir şey sizi dürter ve gidip yine bir korku filmi alırsınız. Çünkü her yeni film, yeni bir kalbe girmek gibi umut taşır; ya bu seferki güzelse?

Candan Ünal

Kalbi daha önce böyle Düşünememiştim. Gerçekten çok güzeL anLatmış

bencede