AZ GÖREN BİREYLERİN EĞİTİMİ PROJESİ KAPSAMINDA YÜRÜTÜLEN ÇALIŞMALAR

Az gören öğrencilerin de hiç görmeyen öğrencilerle birlikte görme engelliler okullarında aynı yöntem-teknik ve araçlarla eğitim görmekteydiler.

Özel Eğitim Rehberlik ve Danışma Hizmetleri Genel Müdürlüğü’nce, 1996 yılında başlatılan çalışma ile okullarımızdan; hiç görmeyen, ışık gören, nesne gören, mürekkep baskılı yazıyı zorlanarak okuyabilen gibi kabaca bir değerlendirme yapmaları istenmiştir. Elde edilen verilere göre %50 civarında görme duyularını kullanabilecek öğrenci olduğu görülmüştür.



Sayının oldukça fazla olması bir an evvel bu konuya eğilmeyi gerektiriyordu. Ancak öncelikle az gören öğrencilerin tıbbî yönden tespiti yapılmalıydı. Bu grubun oldukça heterojen bir grup olduğu ve bunların tam olarak teşhis edilip edilemeyeceği bilinmiyordu. Nitekim araştırmalarımız esnasında bunun tam anlamıyla yapılamadığını öğrendik. Ancak Sağlık Bakanlığı ile yapacağımız bir protokolle Numune Hastanesi 3.Göz Kiliniği’nde bu donanımın sağlanabileceğini ve bize öğrencilerimizin görme durumlarını gösterir raporlar verilebileceğini öğrenmek, başlamak için bize şevk vermiştir. Bu konuda Klinik Şefi Op.Dr.Hikmet HASIRİPİ ve Op.Dr.Ayşe TURAN’ın önemli katkıları olmuştur.



Yeni bir eğitim modelinin başlatılması elbette ki bu işin eğitimini veren Gazi Üniversitesi Özel Eğitim Ana Bilim Dalı ile yürütülebilecekti. Görüşmelerimizde Sayın Prof.Dr.Mehmet ÖZYÜREK, Prof.Dr.Ayşegül ATAMAN ve Yrd.Doç.Dr.Tuba TUNCER ve arkadaşlarının bu desteği verebileceklerini söylemeleri bizleri son derece mutlu etmişti. Zira bu konuda donanımlarının var olduğu ve öğretmen adaylarını bu konuda yetiştirdikleri bilgilerini öğrenmiş olduk.



1997 yılında Gazi Üniversitesi ve Sağlık Bakanlığı ile Milli Eğitim Bakanlığı arasında imzalanan protokoller ve bir gönüllü kuruluşun Mitat Enç Görme Engelliler İlköğretim Okulunda donatımını yaptığı bir sınıfta 1997-1998 öğretim yılında 7 öğrenci ile az görenlerin eğitimine başlanmış oldu.



Az gören öğrencilerin eğitimlerinin kaynaştırma ile olması en idealidir. Ancak gerekli eğitim materyallerinin pahalı olması ve yeni bir uygulama olması sebebi ile görme engelliler okullarında başlatılması uygun görülmüştür.



22.06.1998-03.07.1998 tarihleri arasında projede görevli doktor ve üniversite öğretim üye ve görevlilerinin bilgilendirilmede bulunduğu 12 günlük hizmetiçi eğitim kursu düzenlenmiştir.



Az gören bireylerin eğitimi konusunda ABD’lerindeki gelişmeler konusunda bilgi edinebilmek amacıyla ABD Ankara Büyükelçiliği ile işbirliği sağlanmıştır. Kültür Ataşe Yardımcısı Victoria SILVERMAN ve Kültür Sekreteri Sayın Zeynep ENÇ SINKIL’ın destek ve katkıları ile ABD’den bir uzmanın 5 günlük bir seminer için Türkiye’ye gelmesi sağlanmıştır.



29.01.2001 ile 02.02.2001 tarihleri arasında 09.00-12.00/13.00-16.00 saatleri arasında yapılan seminerin; her anı oldukça verimli geçmiş, ülkemizdeki çalışmalarımıza uyarlayabileceğimiz pratik öneriler/yapılabilecek etkinlikler konusunda önemli katkıları olmuştur.



Ayrıca Sayın Mary Ann SİLLER’in verdiği bilgilerden şimdiye kadar yapılan uygulamaların yanlış olmadığını, ancak telafisi mümkün eksikliklerin olduğu görülmüştür.



Az gören öğrencinin tanımı, görme kaybının öğrenmeyi nasıl etkileyeceği, simülasyon ve tıbbi değerlendirme konularında Dr.turco’dan edinilen bilgilerin tekrarı ve 4-6 Eylül 2000 tarihindeki seminere katılamayan Ankara dışındaki 9 görme engelliler okulundan katılan 24 öğretmenimiz için de yeni ve önemli katkılar sağlanmıştır.



Seminerde, sınıf, okul ve çevre düzenlemeleri konularında da önemli bilgiler edinilmiştir.



Özellikle eğitim-öğretim çalışmalarında bilinmesi şart olan işlevsel görmenin değerlendirilmesi, yakın-uzak görmenin değerlendirilmesi konularında verilen bilgilerin yürütülen eğitim-öğretim çalışmalarına önemli katkıları olmuştur.



Genellikle yanlış olarak bilinenin aksine, görme yetisinin kullanılarak azalmayacağı, işlerlik kazanacağı ve gerektiğinde Braille yazı öğrenmenin az görenler için de gerektiği belirtilmiştir.



Halen 6 sınıf ve 46 öğrenci ile eğitimin devam ettiği Mitat Enç Görme Engelliler İlköğretim Okulu’na yine bir gönüllü kuruluşun desteği ile az görenler sınıf donatımı sağlanmıştır.



2002-2003 öğretim yılından itibaren İstanbul Türkan sabancı Görme Engelliler İlköğretim Okulu ile Kahramanmaraş Görme Engelliler İlköğretim Okulunda da az gören öğrenciler için düzenlemeler yapılması planlanmaktadır.



Bu amaçla her iki okul ziyaret edilmiştir. Bu okulların donanımıyla ile ilgili çalışmalar devam etmektedir.