Zoofobi, çocuklarda ve bazı insanlarda yaygın olan hayvan korkusudur. Bu korku erişkinliğe kadar devam edebilir. Bazı insanların hayvanları yaşamının bir parçası yapması ve hayvanların yaygın olarak görülebilmesi yüzünden, zoofobi hastaları bu açıdan stresli ve yorucu bir yaşam sürebilirler. Bu sorun için farklı tedavi yaklaşımları uygulanmaktadır.

Zoofobi hastalarından bazıları büyük küçük her türlü hayvandan korkabilir. Bazıları ise belli türlerdeki hayvanlardan korkar. En fazla rastlanan türleri köpek, kedi ve böceklerden korkan hastalardır. Bunun çocukluk travmasından, beynin çalışma şekline göre oluşan bozukluklara kadar deşik oluşum sebepleri vardır. Bunun sebeplerinin anlaşılabilmesi için, hastaların terapisinde dikkatli bir değerlendirme yapılmalıdır

Zoofobi hastaları hayvanlarla karşılaştığında nasıl tepki verirler?

Zoofobisi olan bir kişi korktuğu hayvanla karşılaştığı zaman, panik halinde belirtiler gösterir. Endişe hali, sinirlilik, terleme, kalp atışlarının hızlanması, baş dönmesi gibi klasik panik hali oluşur. Kişiler zihinde her zaman en kötü durumu canlandırırlar. Hayvana karşı genel bir endişe durumu yaşarlar. Bunun yanında sosyal açıdan sakar ya da rahatsız olduklarını gösterirler. Bunun nedeni diğer insanların kişinin yaşadığı fobinin şiddetini anlamaması ya da buna saygı duymaması olabilir.

Zoofobi tedavisi nasıl yapılır?

Bu sorunun tedavisi farklı yaklaşımlarla yapılmaya çalışılır. En sağlıklı olarak davranış terapisi uygulanması önerilir. Bu tedavi sırasında hasta fobisini terapiste anlatarak, sebeplerini açıklamaya çalışır. Hastanın duyarsızlaşma seanslarında hayvanlara ve hayvan figürlerine karşı verdiği tepkiler incelenerek, bunlara alışması sağlanmaya çalışılır. Bu terapi sırasında kullanılan hayvanlar özel bir eğitimden geçirilmektedir. Bunun dışında hastaların zoofobiyle başa çıkabilmesi için, ilaçlardan fayda sağlanabilir. Hastanın terapilere yanıt vermemesi durumunda, hastada aşırı korku ve endişe oluştuğunda ilaç kullanımı tercih edilir. Kullanılan ilaçlar hastanın hayvanlar karşısında tepkisiz kalmasını sağlayacak özelliklere sahiptir. Tedavide hasta ve terapist birlikte çalışmalı ve bu korkuyu kontrol altına alabilmek için uygun bir plan geliştirilmelidir.

Normal insanlar için bir hayvan karşısında dehşete kapılmak belki garip karşılanabilir. Ancak zoofobi gerçekten ciddi sayılması gereken bir durumdur. Bu fobiye sahip olan kişilere ailesi ve yakın çevresi sabırla yaklaşmalı ve destek vermelidir. Hastaların psikolojik yardım alması için teşvik edilmelidir. Bunun aksine hastalarla dalga geçmek, aşağılamak onları daha fazla strese sokar ve bu fobinin kötüleşmesine neden olabilir. Bu yüzden bu tür davranışlardan kaçınılmalıdır.