Zahriyan - Omuzlarımdaydı Ya

İnanmadımki tanrıya Hayır olamaz dedim Beyazlara bürünmüş Yerle bir olmuş dünyam Yorgun düşmüşsün baba Gözlerini açsana Çaren yokmuydu başka Karlar yağdı toprağa Kabullenmek kolaymı Yeni tanışmış iken Kaçıp gitmek kolaymı Yeni kavuşmuş iken İsyan ettim tanrıya Oda çaresiz kaldı Adaletmi bu baba Şimdik yoksun ortada Senden hatıra kalan Gıravatın yanımda Mesaj saldılar baba Sanki dünyam yıkıldı Seni ölünce gördüm Beyaz damatlığınla Ellerinde güllerin Feda etmişsin baba Hatırlarsın beklide Söz vermiştin bak bana Hala unutmadımki Yollarını beklerim Aylar geçsede baba Gömleğini saklarım Beni sakın bırakma Kokun ile yaşarım Kollarıma verdiler Omuzlarımdaydı ya Kırık kanatlarıyla Uçamazki semaya Bu kadarmı erkendi Karlı bir sabah idi Gözlerini kapadın Beyazlara bulandın Kollarıma verdiler Omuzlarımdaydı ya Kırık kanatlarıyla Uçamazki semaya Bu kadarmı erkendi Karlı bir sabah idi Gözlerini kapadın Beyazlara bulandın Solmuş yapraklarıyla Beyaz gülüm yatıyor Sakın uyandırmayın O kimseyi duymuyor Kulağıma fısılda Kimse duymasın baba Aramızda kalacak Neden ayrıldık baba Uzun geldi yolların Geri gelemezmisin Şansın yokmu bir daha İzin verirse sana Belki bir gün yeniden Karşılaşırız baba Bilesinki gerçeği Yaşam çile hep bana Başkasına versinler İstemiyorum nefes Başkasına versinler Kalmadıki son hefes Bir ayrılık bir firar Ölüm çarem oldu yar Yolun sonu çok uzun Elbet bitecek hayat Kollarıma verdiler Nasıl sana kıydılar O güzel saçların Tutam tutam yaktılar Çevçeveli resimler Ardında yıkık hayat Beni sakın bırakma Geri dön ve gel baba Omuzlarımdaydı ya Kırık kanatlarıyla Uçamazki semaya Bu kadarmı erkendi Karlı bir sabah idi Gözlerini kapadın Beyazlara bulandın Omuzlarımdaydı ya Kırık kanatlarıyla Uçamazki semaya Bu kadarmı erkendi Karlı bir sabah idi Gözlerini kapadın Beyazlara bulandın