Yokluğunla Hiçleşirken Seninle Büyüyorum

Canım olmayan canım atmayan kalbim alamadığım kokun hissetmediğim nefesin ve bin defa tekrarlayıp yeniden yeniden beynime kazıdığım kelimelerine hayat veren sesin; ruhumun sessizliğini yırtıp bilmem kaç milyon voltluk elektroşokla bedenimi ebedi çürümekten kurtaran o sesin. Benim varolmayanım yaşayıpta yaşatmayanım. Dünyada hala aşkın varolabileceğine dair şeyler yazıyorum son günlerde yokluğuna inat.
Var olmakla olmamayı sahiplenmekle tanımamayı varken yokmuş gibi davranabilmeyi öğreniyorum sayende.

Sana yazmıyorum aslında ben kağıda yazıyorum duvara perdelere koltuklara kapılara kuşlara ve çimenlere ve bulutlara
yazıyorum. Yazdıkça ne kadar sakınsan kendini benden ne kadar
itsen beni ne kadar cezalandırsan yokluğunla daha da içimde oluyorsun bilmeyerek.

Sözlerinden gülüşünden saçını düzeltişinden yeni senler yaratıyorum her gün beyaz sayfalara. Yazdıkça aklaşıyor aklaştıkça çoğalıyor kağıtlar. Anlam kattıklarını biliyorlar sanki hayatıma. Zaten ben seni duyabilmek görebilmek dokunabilmek için sevmedim.
Mutlu son da aramadım. Ben seni son-suz sevdim.

Yokluğunla hiçleşirken seninle büyüyorum. Ve büyüttükçe yarattığım seni var olan seni hiçleştirmekten korkuyorum. Varlığını sınıyorum öykülerime başrol yapıyorum rüyalarıma şiir. Ve gölgesini
yakalamaya çalışan bir çaresizlikle yeni yokluğundan yarattığım yeni senleri seviyorum.

Kendimi hakketmediğim başka hayatların parçası yapıyorum sonra ve başarıyorum da sana inat her nasılsa reddettiğin bedenden reddettiğin ruhtan yeni bir adam yaratıyor yokluğun. Ve ben o adamı
sevmek yerine seni özlüyorum umutsuzca yinede.
__________________

Benzer Konular
	Konu Başlığı	Başlatan	Yanıtlar	Görüntü	Son Mesaj
	Büyüyorum Şiir Köşesi	seyyah	3	1195	Mart 11, 2012, 04:59:10 ÖS Gönderen : Liza
	Anneciğim Ben Büyüyorum - Hatice Kübra Tongar Kitaplar Hakkında Bilgi ve Özetler	sanane_61	0	820	Kasım 19, 2014, 11:15:03 ÖS Gönderen : sanane_61