Yüreğim bağırıyordu,
Yeter artık bırak beni ne olur,
Aç şu koyduğun kafesi de sevdiğime gideyim,
Tamam sen bensiz yaşayamazsın ama, bende onsuz yaşayamam,
Bak çok mutlu olacağım ona gidersem, ben mutlu olunca sende olacaksın,
Yakarışları susmuyordu bir türlü,
Dinlemiyordu, halbuki Kaç kereler anlatmıştım ona
Onu bu kafese sevdiğinin koyduğunu, artık onu istemediğini,
Kaç kereler söylemiştim, sevdiğinin onu onun kadar sevmediğini,
Hala feryat figandaydı, ağlıyor bir taraftan da yarasını kanatıyordu,
Ama bu yarayı sevdiğinin açtığını anlamıyordu bir türlü,
‘Bak diyordu, beni bekliyordur şimdi sevdiğim,
Ağlıyordur benim için, uyuyamaz o ben yokken,
Günahtır yaptığın, ayıptır diyordu, hastalanır sevdiğim,
Bakamaz kendisine, şimdi havalar soğuk, ne olur bırak deyip ağlıyordu….
Tamam dedim yüreğime, seninle bir anlaşma yapalım,
Telefon açalım sevdiğine bak neler diyecek sana,
Tamam dedi yüreğim, usulca telefona gittim,
Numarayı çevirdim, çaldı, açan olmadı ilk başka
Yüreğim hemen feryatlara devam etti
Ben gelmeyince ya kendine bir şey yapmışsa, ya hastaysa diye…
Sonra açıldı telefon,
Aynı şeyleri kaçıncı kez duyduğumuzu bilmiyorum,
-olmaz, bitti artık her şey diyorum anlamıyor musun, sevemiyorum seni,
benden iyilerine layıksın sen ama, arama lütfen bir daha
ve arkadan müzik ve kahkaha sesleri de cabası
yüreğim ağlıyordu, kanıyordu, hayır diyordu yalan…
sen duydun dedim yüreğime üzülme artık,
usulca başını öne eğdi yüreğim ve yemin etti
Artık kimseyi sevmeyeceğim………..

pylşım için teşekkürler..