Atatürk'ün devrimlerinden olan Soyadı
Kanunu sonucunda, her Türk kendi adından başka ailesinin ortak olarak kullanacağı bir soyadı
almıştır.

Cumhuriyet öncesi Türk toplumunda ailelerin dinî, sosyal, ailevî ve asalet
kaynaklı lakaplar taşımaları, gerek insanlar arasında ayırıma yol açmakta, gerekse toplumsal
ilişkilerde (nüfus işlemleri, askerlik vb.) karışıklıklara neden olmaktaydı. Bu durum, cumhuriyetin
millî sınırlar içinde tüm insanları eşit kabul etme mantığıyla bağdaşmıyordu. Dolayısıyla hızla
modernleşen Türk toplumunda böyle bir bölünmüşlüğe yer verilmemeliydi. Bu gaye ile 21
Haziran 1934’te “Soyadı Kanunu” kabul edilmiştir. Bu kanuna göre, her
Türk kendi adından başka ailesinin ortak olarak kullanacağı bir soyadı alacaktır. Alınan bu
soyadları Türkçe olacak, yabancı milletlere ait adlar kullanılmayacak, soyadlarının ahlaka aykırı
ve komik olmamasına özen gösterilecektir.

24 Kasım 1934 tarihinde kabul edilen bir
kanunla da M. Kemal’e T.B.M.M. tarafından “Atatürk” soyadı
verilmiştir.

Yine bu tarihte 'ağa', 'hacı',
'hafız', 'molla', 'hoca', 'efendi',
'bey', 'beyefendi', 'hanım', 'hanımefendi',
'paşa', 'hazret' gibi ünvan ve lakapların soyadı olarak alınması
yasaklanmıştır. Soyadı kanununun kabul edilmesi ile toplum hayatında yeni bir düzen ve disiplin
sağlanırken, aile ve fertlerin de tam olarak tanınması mümkün olmuştur.

PayLa$Im için $aoL . ELine $ağLIk ..

BiLgiLendirdiğin için teşekkürLer.

guzel bilgiler paylasimin icin Sağol.

çok yararlı bi kanun olmasa ne olurdu acaba.. çok enteresan olurdu herelde

TaKma isim oLuRdu qeRcek isminin önünde weya ßaßamın dedenin adı =)
TeşekkürLeR ßilqi iÇin.