Kocamı Hergün Daha Çok Seviyorum

Ceyda Düvenci şu sıralar onu çok mutlu eden annelik heyecanını yaşıyor. Söyleşiyi yaptığımız gün ilk kez bebeğin kalp atışını duyduğunu gözleri dolarak anlatıyor. Bu hoş sürpriz nedeniyle şu sıralar dizi projelerine ara veren Ceyda Düvenci ile film ve tiyatro tutkusunu, sürpriz bir şekilde aldığı evlilik teklifini ve Sevgililer Günü'nü konuştuk.

- Bir dizi projenizi bebek sürprizi olunca ertelemişsiniz bu aralar neler yapıyorsunuz?
Görüştüğümüz başka bir dizi var ama durumum sebebiyle ne olacağını bilmiyorum. Bu sene yaratıcı dramayla ilgilendim. Üsküdar'da Çağdaş Drama Derneği'nde öğrenciliğe başladım. Aynı zamanda eğitmen sertifika programı da var. Eğitmen arkadaşlarımla birlikte bir kurs oluşumuna girdik. Yaratıcı drama dersleri veriyoruz. Şimdilik bir merkez açmadım. Beykoz konaklarında site sakinlerine ders veriyoruz.

- Twitter sayfanıza girdiğimde sürekli film izlediğinizi ve arkadaşlarınıza da tavsiye ettiğinizi okudum...
Hayattaki en büyük keyfim film ve oyun izlemek. Her sene başı gitmek istediğim oyunların bir listesini yapıyorum. Festivalleri takip ediyorum. Bunlar benim soluk alma yerim. Hayatımın vazgeçilmez üçlüsü sinema, tiyatro ve kitap. İleride eğitmen olacağım için bunları seyretmenin çok önemi var. 4 ayda bir Londra'ya gidip oyun izliyorum. Başka bir bakış açısı kazandığımı düşünüyorum. Hem oyunculuğum adına da bambaşka şeyler oluyor. Bir taraftan da eğitmen yönümü besliyorum. İleride gerçekten sıkı bir eğitmen olmak istiyorum.

ZİFİRİ KARANLIKTA YEMEK
- 'Yala ama Yutma' oyunuyla ilgili tepkilere ne diyorsunuz? Tam da bu dönemde birtakım eksiklikler yüzünden kapatıldı.
Belli bir kesim uğraşıyor. Ama bu uğraşılar bir şekilde haber oluyor ve uzun vadede bizlere yarıyor. Aynı şey Türkan Saylan için de geçerliydi. Birçok insan bu sayede onu tanımış oldu. Engellemeye çalıştıkça insanlar bilinçlenmeye ve daha çok destek olmaya başladı. Oyunlara tepki gösterip tiyatro kapatıyorlar ama o tiyatrolar perdelerini açar açmaz insanlar yığılacak oraya. Tiyatro ile ilgilenmeyenler belki o oyunu bilmiyordu ama şimdi herkes haberdar oldu. Sonuçta o tiyatro muhakkak eksiklerini tamamlayıp perdesini açacaktır.

- Yine twitter sayfanızda 'karanlıkta yemek projesi'nden söz ediyordunuz, nedir bunun aslı?
Galata'da Kör Fotoğrafçılar Derneği var. En büyük projelerinden biri 'Karanlıkta Yemek'. Her ay dernekte karanlıkta yemek yeniyor. Geçen hafta yaptık. Muhteşemdi! Hayatımın en güzel deneyimiydi. Zifiri karanlıkta gözleri gören bir sürü insanı içeri aldılar. Servisi de görmeyen garsonlar yapıyordu. Vücudumun aldığı şekil, insanların tavırları, eşimin ve arkadaşlarının reaksiyonları çok garipti. Bu projeden sonra annemi yüzde 100 anlayarak çıktım. Bunu yaşamadan ölmemek gerekiyor.

- Annenizin geçirdiği kaza sonucu görme yetisini kaybetmesi üzerine mantık 'canından da olabilirdi sadece bununla atlattık' derken manevi yönünüz bunu nasıl açıklıyor? Niye bizim başımıza geldi diye isyan ettiniz mi mesela?
Bu evreleri geçirdim. Herkesin hayatında mutlaka zamansız kaybedişler ya da hiç ummadığınız insanlardan yediğiniz kazıklar olabiliyor. Bunu 5 sene önce 'Yuvaya Yolculuk' adlı kitapla çözdüm. Kitapta hayatınızda yaşadığınız tüm zamansız tersliklere o an olduğu için ve o güne kadar görevini başarıyla tamamladığı için teşekkür edip vedalaşın diyordu. Çünkü bunlar sizin ikameniz için bir sebep. Aslında annemin görmemesi başka bir çocuk olmamı sağladı. Annem görüyor olsaydı daha şımarık, daha geç bilinçlenen biri olabilirdim. Daha duyarsız olabilirdim. Annem de daha güçlü bir kadın oldu. Bence olan bütün aksilikler insanın hayatında bir şey için sebep ve bir görevin finali.

HAYIR DEMEYİ ÖĞRENDİM
- Peki, 10 yıl önceyle şimdiyi kıyaslarsak şimdiki Ceyda nasıl bir değişim geçirdi, hayatından neleri çıkarıp, neleri kattı?
Dağlar kadar fark var. Kitap olur neredeyse. Sadece farkındalığımın çok arttığını söyleyebilirim. Neyi, ne için yaptığımı biliyorum artık. O zaman da hayattaki her şey anlam kazanıyor. Hayatı daha kolaylaştırmayı öğrendim. Bir de o beş yaşının duygularıyla istediğimizi, sıkıntımızı, sevdiğimizi çok net ifade edebildiğimiz, kendi kurallarımızla yaşadığımız o saf halimizi yakalamaya ve yaşamaya çalışıyorum. Bir yerde kilitlendiğimde ya da umudumu kaybettiğimde hemen o yaş grubundaki çocukların tavrını ve ifadelerini hatırlayıp gerçekten ne hissettiğime odaklanıp onu söylüyorum. O zaman hayat daha kolaylaşıyor. Bir şeye canım sıkıldığında uzatmadan, karşımdakini de kırmadan çok net söyleyebiliyorum. O zaman hayat bambaşka oluyor. Hayır demeyi de öğrendim. Hayatta vücudumu dinliyorum. Uyumak mı, gitmek mi istiyor? Ne yemek istiyor, yemek istemiyor mu?

EŞİME HİÇ DÜŞÜNMEDEN EVET DEDİM
- Hiç hesapta yokken evlilik teklifi almışsınız, nasıl oldu?
Engin'le arkadaşlığımız vardı. Tanıştığımız gün ailesine 'Ceyda ile evleneceğim, ama bunun zamanını sormayın' demiş. Arkadaşlığımız boyunca hiçbir şey hissetmedim. Çok paşadır benim kocam, çok efendidir. Hiçbir zaman laubalilik yapmadı. Her zaman arkadaş oldu. Her şeyimi bilecek kadar yakın değil ama takip edecek kadar yakındı. Direkt geldi, evlenme teklifi etti.

- Kabul etmeseymişsiniz başka planlar da yapmış, neydi onlar?
'Kabul etmeseydin yılmayacaktım. İlkinde kabul etmeyeceğinden emindim ama niyetimi belli etmiş olacaktım. Hayır dersen flört edelim deyip sonrasında 4 defa daha gerekirse de 10 defa yapardım' dedi. O kadar güzel şeyler söyleyip evlenme teklifi etti ki, bu zamanda öyle bir adama hayır demek olmazdı. Evlilik teklif ettiği an ilk olarak 'böyle bir şey düşünmemiştim' dedim. O da 'senin yerine ben düşündüm, artık her şeyi ben düşüneceğim ama emin ol ki gün geçtikçe beni her gün daha fazla seveceksin ve bir gün bile pişman olmayacaksın. Bütün sorumluluğu üzerime alıyorum' demişti. Ben de hiç düşünmeden evet demiştim. Her gün kocamı daha çok seviyorum.

SEVGİLİYE MEKTUP
- Sonradan mı aşk oldu...
Daha çok 'sevgi'ci bir tipim. Aşk hiçbir zaman iyi gelmez bana. Her gün büyüyen bir sevgi diyebilirim. Çok korunaklı, çok huzurlu, çok sığındığım, çok arkadaşım, çok kocam ve çok sevgilim... Her gün bir adım... Gerçekten dediği gibi oldu, ne eksik ne fazla. Her gün şükrettiğim bir ilişki.

- 14 Şubat'ta ne yapacaksınız, özel bir kutlama var mı?
Bu sene 3 kişi Sevgililer Günü'ne giriyoruz. Genelde evimizde çok mutlu bir çiftiz. Şöminemizi yakalım, önüne masamızı kuralım, kırmızılarla süsleyelim... Birlikte bir şeyler yapmayı çok seviyoruz. Sürpriz bir hediyem var onu vereceğim. Bir de yazdığım bir kartı. Eminim ki çok keyifli geçecek.

- Özel sürprizler yapar mı?
Neyi beğendiğimi, ne istediğimi bilir, dinler beni. Hiç umulmadık bir zamanda istediğim neyse onu alır, evin bir köşesine saklar. Küçük notlar yazar. Özel günlerde neredeysem mutlaka çiçek gönderir. Bitmez onun sürprizi.

- Peki, Sevgililer Günü için bir mektup yazmanızı isteseydik ne söylemek isterdiniz?
Bu sene bambaşka bir Sevgililer Günü yaşıyoruz. Birlikteliğimizin artık bir tohumu var bizimle birlikte büyüyen. Ve o kadar büyük bir yüreklilikle bu aileyi kurdun ki, eminin o çok büyük yüreğinin altında biz korunaklı bir hayat yaşayacağız. Bunları yazacağım...

ARTIK AİLE OLDUK
- Daha çok yeni ama annelik duygusuyla ilgili ne söylemek istersiniz?
Vücudum çok garip değişimler yaşıyor ve bunu yaşamaktan çok keyif alıyorum. Bugün ilk kez kalp atışını dinledim. Sürekli içimden ağlamak geliyor. Zaten çocukları çok seviyorum ama gerçekten insan kendi yaşayınca başka bir şey oluyormuş. Daha dinginleştim. Başka bir şey oldu. Dünya artık onun etrafında dönüyor benim için. Karı-kocanın dışında bir aile olduk artık. Süreç nasıl tamamlanır bunu Allah bilir ama bunu yaşamak bile çok güzel.

- Nasıl bir çocuk yetiştirmeyi hayal ediyorsunuz?
Yaşayarak göreceğiz. 'Hayat plan yaparken başımıza gelenlerdir' sözünü çok önemsiyorum. O yüzden plan yapmıyorum artık. Sadece o an başıma geleni keyifle yaşayıp sonraki anı bekliyorum. Zaten siz anınızı ne kadar keyifle yaşarsanız o bir zincir gibi keyifle devam ediyor. Plan yapmak insanı yoruyor ve zamanını kaçırtıyor. Planlar olmayınca canın sıkılıyor. Hedeflediğiniz şeyleri yapamadığınızda kendinizi başarısız hissediyorsunuz. Hayatta her işte bir hayır vardır diye düşünüyorum.