woww 2. kitap =) teşekkürler

teşekkürler

Macera tüm hızıyla devam ediyor.Yine her zamanki gibi Mec bir soru soruyor ve yine Barrons ona cevap vermiyor.

Bu kadar olay olsun ben merak edeyim ve etrafımda olupta tek bilen kişiye sorayım ve cevap almayayım kesin deliririm.

 Mec yine iyi dayanıyor.Kardeşinin katilinin kim olduğunu öğrendi ve ondan intikam almaya kararlı .Vampir Melluce

Mec' i yakaladığında hah tamam dedim şimdi ölecek . Mellucenin zırvalamaları sayesinde umudunu da kaybetti.

Melluce ona o kadar eziyet ettiki sonunda onu öldürsün diye Vampiri kışkırttı ve neredeyse öldürüyordu.

Barrons son anda onu kurtardı.İyileşmek için yaptığı şey midemi kaldırdı .

Barrons zincirlenmiş ve daha canlı olan Fae' den et parçaları kopartıp  ona yedirdi.O bölümleri okurken  çok kötü oldum.

Dayanamadım üçüncü kitaba geçiyorum. Benim gibi daha önce bu  seriyi okumayanlara tavsiyem en kısa zamanda okumaya başlayın  .

Çok iyi kurgulanmış bir hikaye her bir sayfasını sıkılmadan heyecan içinde okuyacağınıza eminim.

Çok güzel bir seriydi..

                           Karen Marie Moning - Kan Ateşi

Seri içinde en kısa kitap buydu ben de bir çırpıda bitirdim. Bu kitapta da Mac'in başına bir sürü bela geliyor ama kurtarıcısı
yine imdadına yetişiyor  

Bu kitapta yeni karakterler de aramıza katıldı: Dani, Christian, Rowena, Ryodan.  Bu karakterler kitapta çok az göründüler aslında
ama başlangıç olarak onları sevemedim. Mesela Mac Dani'ye sempati besledi ileride iyi anlaşmayı umduğunu falan söyledi ama bence
Dani gıcık bir çocuk. Neyse belki ilerde sevebilirim belli olmaz

Kitapta beni en etkileyen yerlerden biri de V'lane in Mac'e yaşattığı Alina hayaliydi. O bölümde Mac ağladıkça ben de ona üzüldüm  

Bir ara Mac güçlerini tamamen kaybedecek diye çok korktum ama kızımız yine sahalara döndü  
Yine ara vermeden 3. kitaba geçeceğim  Puanım 8/10.


İçimde hiç tanışmadığım bir Mac vardı. Onu giydiremiyordum, ona banyo yaptıramıyordum. Bu kız sosyalleşmiyordu ve onun
düşüncelerini tanıyamıyordum. Bu kız kan arsızı küçük bir kaçkındı. Ve kesinlikle pembeden nefret ediyordu.


"Hadi gidelim, burada bir şey yok."
"Eve mi Bayan Lane?"  Sesinden şaşkın olduğu ortadaydı.
"Oraya evim ya da başka bir şey demek zorundayım,"  dedim.
"Ev kalbinin olduğu yer derler. Galiba benimki saten dikişli ve yerin altında." 


"Güzel öpüşüyor muydu Bayan Lane?"  dedi Barrons.
Ağzımı elimle sildim. "Sanki biri bana sahip çıkıyor gibiydi,"  dedim.
"Bazı kadınlar bundan hoşlanır,"  dedi Barrons.
"Ben hoşlanmıyorum!"
"Herhalde sahip olmaya çalışan erkeğe de bağlı bu?"
"Zannetmiyorum. O beni öperken nefes alamadım."
"Bir gün onsuz nefes alamadığın bir erkeği öpebilirsin ve o zaman nefes almak çok önemli olmaz."   


Ölüm çekici değildir. Saten örtülerle güzel kokularla gelmez. Yalnız ve acımasızdır. Seni almadan önce senden her şeyi alır.


Jericho Barrons'un sizi narin elleriyle sevmesi, okşaması insanı dünyadaki en önemli kişi gibi hissettiriyordu.
Bu ormandaki en büyük, en korkunç aslanın önüne yürüyüp kafanızı ağzına sokmak ve onun sizi yemesi yerine
patileri ile sevip okşamasına benziyordu. 

Teşekkürler