Yoksa ki o kadar çok anlatılacak var ki.. Yalnızlığım mesela.. Şu sıralar dibine kadar yaşıyor olduğum yalnızlığım… Onca kalabalığın içindeyken hissettiklerim var mesela yalnızlık adına..
Üşümek var, ellerimin olur olmaz titremesi var…. Değersizlik hissi ve anlaşılamama var. Anlattıklarının hiç senin yaşadıklarının olmaması gibi bişey bu.. Anlatıyorum.. Anlattığım kişi anlıyor aslında beni.. En azından anlamak adına bir çabası var.. Yoksa niye zamanını bana harcasın ki!!!! Ama yine de ikna olamıyorum anlaşıldığıma.. En iyi beni O bildi dediğim insan bile baktığımda aslında koca bir sıfırdan ibaretken diğerlerine neden yükleyim böylesine ağır bir yükü… Herkesin kadar benim dertlerim de büyük .. Ve anlamsız..



bu bolumu cok begendım teşekkürler =))