Yasaklımsın Sen

Yasaklımsın sen.

Sen giderken bu şehirden, sustu kentimin sokakları
yalnızlığın ayak sesleri dokundu geceme
Yarıldı yüreğimin göğü
akıttı siyah mürekkebiyle hüznünü içime,
Düşlerime asıldı günüm, yarınım rehin,
Bir yanım yitik, gamlı özlemim derin.
Yanık yıldırımlar düştü usuma,
kıyıldı sensiz yüreğim.
Sırtımda gamzelerime bıraktığın gülüşün,
Elimde acıyan yanlarım,
Yüzümde, göz yuvamdan boşanan kıpkızıl yağmur.
öpemeden lal dudağını
savruldum çöpçü balığının sırtında
loşların ötesindeki cinsiyetsiz gözlere.
döndükçe döner kesme cam parıltılı derbeder yalnızlıklarım.
Damıttım damla damla arzularımı.
Köpürdü yüreğim
Tutkum siyahdan kızıla şahlanırken
dudaklarımı kanatarak yasaklarımla günahları deldim.
Pelteleşen dilimin tükendiği sabah ezanıyla kapandı ferdam.
Türedi uzakta ki pusarık hasretin,
Serin düşlerimi bölerken korku,
üstüme düştü söz,
Aheste kelamım müphem,
Dilimden düşen harfler zanlı,
şiirlerim mi ? Onlar fail.
Oklandı yüzüm, kirlendi tenim.
Düşüncem gitsede gelişim yok sana.
Hep ikiz olsa da sana ağlamaklı nöbetlerim
doğru adresli limanım olsan da,
Çek,
gözlerime ziyan cismini benden,
Al
beni sağan iliklerini dimağımdan.
Artık,
Baharlarıma küskün,
Dudaklarıma sürgün,
Hecelerime yasaklımsın sen…..

Zekeriya DUMAN