Kadin ayakkabisini çikardi. Sizlayan ayaklarini ovusturarak koltuga oturdu. "Bu ayakkabilari neden giymedigimi unutmusum ama giydikten iki saat sonra hatirladim" dedi gülerek. Ayak bileginin arkasi su toplamisti ve gün boyunca çikaramadigi ayakkabilar su toplamis bölgeyi iyice örselemis, açik bir yara haline getirmisti.


Kadin saçlarini kulaginin arkasina atti. Aksam olmustu. Pencerenin önüne dizilmis çiçeklerin arasinda birkaç mum yaniyordu. Disarida esen sert rüzgârin sesi odanin içindeki anlik sessizligin üzerine düstü.

Koltugun önündeki eski ahsap sehpada pempe gül desenli eski bir fincanin içindeki kahvenin dumani tütüyordu.

Adam kadinin ayaklarini ellerinin arasina aldi.

Mumun alevi titredi.
Ayak bilegindeki o küçük açik yaraya bakti adam. Sonra öpmeye basladi. Bir kedinin yavrusunun yarasini iyi etme çabasi gibi bir sevkatle ve dakikalarca öptü adam o yarayi...



***

"Nasilsin?" diye soruyordu genç kadin attigi mesajda.

"Korkuyorum diye geldi yanit. Bir an bu içten itiraf karsisinda ne yazacagini bilemedi genç kadin. Kimseye, hiç kimseye ufacik bir zaafini göstermeyen adam ilk defa böyle bir kapi açiyordu çünkü. "Korkuyorum" diyordu. "Bana yardim et. Tut elimden, ya düsersem" diyordu. "Korkma" diye yazdi genç kadin. "Her seyin bir telafisi var. Düssen bile kalkarsin. Eger istersen yaninda ben varim. Belki istemesen de ben varim. Elini uzat yeter. Korkunun açik kalan kapisini kapama bana.. Birak seni korktugun yerden tutayim"


***

Cenazenin yavas yavas dagilan kalabaligina bakiyordu kadin. Kalabaliktan hiç kimse bilmiyordu yolcu edilen kisi onun için ne ifade ediyordu... Yagmur baslamak üzereydi. Cami iyice bosalmisti. Oturdugu bankta bos gözlerle etrafi seyretti bir süre. Sonbahar bitiyordu. Içindeki zehiri daha da çogaltacak olan koca bir kis vardi önünde. Ellerine bakti basini egip sonra ayakkabilarina.

Beraber almislardi gecen kis. "Hayat böyle iste" diye düsündü. Kimin aklina gelirdi o ayakkabilarla bu cenazeye gelinecek. Yanina biri oturdu kadinin. Yorgunlukla basini çevirip kim olduguna bakti bir an. Ayni mutsuzlukla bakan bir çift gözle karsilasti. "Bana söylemisti" dedi yanina oturan genç kiz. "Sizi çok sevdigini bana yillar önce söylemisti. Sadece isminizi bilmiyordum. Babamin sevmekten bikmadigi kadin bana emanet biraktigi bir dost sayilir... degil mi?"

Su anda yaninda oturan ve büyümesini uzaktan, gizlice, hep üçüncü kisi olarak seyrettigi genç kizin bu sözleri kadinin içindeki zehir sisesini devirdi sanki. Sanki yakarak agzindan, burnundan, gözlerinden disari bosaldi o zehir... Sadece elini tutabildi genç kizin... "Nasil tanidin beni?" diyebildi sadece...


***

Bogazim agriyordu. Burnum tikaliydi ve yükselen atesim bütün vücuduma bir titreme yayiyordu. Bas ucumdaki lambayi yaktim. Bogazimdaki gicik yüzünden öksürmek istiyor ama yanimda yatan kizimi uyandirmaktan çekmiyordum. Sanki yataga biri çizmis gibi elleri yanaklarinda, findik burnu ve kiraz dudaklariyla tatli tatli uyuyordu. Ona bakarken baktigimi hissetmis gibi açü gözlerini. "Ne oldu anne?" diye sordu. "Hasta oldum ben" dedim. "Gene mi" dedi gözlerini kirpistirarak... "Gene" dedim gülmemi tutamayarak..

"Göster agriyan yerini öpeyim anne, öpeyim geçsin canim" dedi...
Minik elleriyle görünmez yaralarimi oksarken gözlerim acidi.


***

Kim birini yaralarindan sevmeye baslasa böyle olmaz mi zaten...
Acimaz mi sevilenin gözleri...
Aciyan gözler güçlenen yüregin yüzdeki yansimasidir aslinda.
Çelige su vermek gibi...
Birini yarasindan sevmek yüregi suya kavusturmaktir...
Yürek çelige iste böyle dönüsür...

Iclal Aydin

Kim birini yaralarindan sevmeye baslasa böyle olmaz mi zaten...
Acimaz mi sevilenin gözleri...
Aciyan gözler güçlenen yüregin yüzdeki yansimasidir aslinda.
Çelige su vermek gibi...
Birini yarasindan sevmek yüregi suya kavusturmaktir...
Yürek çelige iste böyle dönüsür...


çok güzelmiş yaa teşekkürler canım paylaştığın için..!

COK GUZEL ....TŞKRLER CANIM

yüReğine $ağLIk .

emegıne saglık Sağol. =))

emeqine saqLık qüseLdi...

paylaştın için Sağol. cok güzldi

emeqıne saqLık

emegine yüregine sağlık ... pylaşm için thank's

teşekkürler