Zamanın birinde köyde çobanlık yapan birisi varmış.Çoban kralın kızına aşık olmuş.Aşkı her tarafa yayılmış.Ahali çobana:Kendini niye bu kadar üzüyorsun.Kral sana kızını vermez.Sen kiiiiim kralın kızı kim.Sana hiç verirmir mi?
 Günün birinde çobanın bu haline acıyan birisi demiş ki:40 gün boyunca sadece ALLAH diyeceksin.Ve başka hiç birşey demiyeceksin.
Bizim çoban aşkı için adamın dediğini kabul etmiş.40 gün boyunca sadece allah demiş.Hiç başka bir şey dememiş.Bu arada çobanın sadece allah dediğini ağzına da başka hiç bir kelime almadığı haberi saraya kadar gelmiş.Bu kişinin nasıl birisi olduğunu merak eden kral adamlarını çobdanın yanına gönderir.Gerçek ten de çoban sadece ALLAH diyor.Başka
hiçbirşey demiyormuş.Kral böyle ermiş birisinin sarayda olmasının çok iyi
olacağını düşünerek adamlarını göndermiş.Çoban kabul etmemiş.Altınları da kabul etmemiş.Kral nasıl çobanı saraya getirtebilirim diye düşünürken
krala demişler ki:sana kızımı vereceğim dersen belki gelir.demişler
Kral hemen çobana haber göndermiş:sarayıma gelsin.İsterse kızımı da vereyim.Çoban şöyle bir düşünmüş ve demiş k:ALLAHIM SADECE 40 GÜN ALLAH DEDİM DİYE BANA ALTINLARI DASARAAYI DA HATTA KRALIN KIZINI DA VERDİN.SEN NE KADAR BÜYÜKSÜN RABBİM.BEN SARAYI DA KIZI DA İSTEMİYORUM.BEN SEVGİLİMİ BULDUM BANA ALLAH
YETER-deyip geri çevirmiş.
Bu hikaye bize çooook büyük ibret.Yanlızca allah a sığınanlar hiç birşeyleri olmasa da hep mutlu ve huzurludur.Dünyanın bizi üzmesine izin vermeyelim.Allah için güçlü olmak zorundayız.ESSELAMÜ ALEYKÜM