Çok sevdim onu.. Tertemiz sevdim..



Adının anlamına mıhladım yüreğimi.. Onun adına astım.



Çok sevdim onu..



Adam akıllı bekledim beklemekse..



Sabretmekse insana yakışmazdı benim sabrım..



Canım yandı ne tatlı dedim verdiği acı..



Doyulmaz hazları taddırırken bana kendimde değildimki tadına varayım..




Hep hak verdim her zaman yarın anlıcak dedim acele etme..



Geliyorum dedi kendimi bile kovdum yanımdan yabancılık çekmesin diye..

Gelmedi kovdugum bende gelmedi geri..



Seviyorum dedi nefessiz kaldım..

Dünyanın bütün dillerinde duydum dediğini..

Dünyanın bütün dillerinde gıkım çıkmadı..

Kala kaldım.. En yerinde duramayan durağanlığı taddım..



Sonra sustu.. Haftalarca duyamadım bir hecesini.. Aramadı sormadı.. Aradım.. Sordum.. Cevabı sustu.. Duydum..

Şiir: Kahraman Tazeoğlu