Geçirme ömrünü mümin, sakın ki, kıl-ü kal üzre!
Gerçeklere sıkı sarıl, ne yürürsün hayal üzre?

Bu dünyanın süslerine, aman aldanma ey gafil!
Kim buna gönül verirse, geçer ömrü melal üzre.

Bir dikkatli nazar etsen, bu pis dünyanın ehline,
Kazanırlar para daim, bunlar cenk ve cidal üzre.

Bu dünyaya neler geldi, ben diyenler geçip gitti,
Bilmeli, bu fani mülkü, yarattı Hak zeval üzre.

Kaçarsan arkandan gelir, kovalarsan yetişmezsin,
Ki, dünya gölgeye benzer, denildi bu misal üzre.

Akıllı olan bir kişi, gönül vermez bu dünyaya,
Düşkün olmaz ondan yana, bilir onu kemal üzre.

Bir kalb dünyaya bağlansa, ibadet zevkini duymaz,
Onun için Zati bunu, getirdi hasbihal üzre.

Kelimeler:

Kıl-ü kal: Dedikodu, gıybet
Melal: Sıkıntı
Cenk ve cidal: Kavga
Zeval: Yok olma