Kindar haçlı yalancıdır, gerçekleri inkâr eder...
Müslüman'ı kızartır yer, yediklerine ''barbar''der...
İslâm yemek sevap diye, teşvik eder papazları;
Onlar aslen canavardır, uygarlık dâvâsı güder...

Hiçbir târih söyleyemez, insan yiyen Müslüman'ı...
Çünkü büyük günah sayar; Allah'ı, dini, îmânı...
Onlardan çıkmaz aslâ ''kazıklı voyvoda'' gibiler;
Müslümanın nûrla parlar, ilk zamânı, son zamânı...

Yüce Allah'ın adını, yeryüzüne yaysın diye;
Necip İslâm orduları, saldırır kâfir ülkeye...
Mertçe ölür, öldürürler, zulüm, işkence yapılmaz;
Aman dileyen kavme, güvenlik edilir hediye...

Saldıran düşmanı, defetmek içindir, Cihâd'lar hep...
Ve İ'lâ-yı Kelimetu'llah içindir, fetihler, hep...
Düşmanlar aman dilerse, kalmaz çarpışmaya sebep...
Ya İslâm ol, ya haraç ver, inatçı kâfirsen de öl;
Şehir zorla alınırsa, talan edilir be ahbap...

Çarpışmayıp teslim olan, insanlar, göçer kurtulur...
Dârü'l İslâm olan yerler, her tür güvenliği bulur...
Katliama uğratılmaz şehirde kalan mâsumlar;
Ne de, zulmün icrâcısı engizisyon, orda kalır...
İnsan barındıran yerler, esenlik diyârı olur...

Târihi iyi dinle, şaşarsın kâfirin işine...
Kin ve nefretle ulur, geçirir her Türk'ü şiş'ine...
Çok büyük bir ateş yakıp, Müslüman'ı kızartır yer;
Şarap içerek eğlenir, zevk katar yamyam, aşına...

Şunu bil ki, canavarlık, haçlı'ların kanında var...
Vücûdunun hücresinde, atomunda, gen'inde var...
Aslâ vicdan sesi duymaz, acımasız, barbar hepsi;
Onlar medenî olamaz, dünyâ'nın sonuna kadar...