|
|
|
07 – 17 YAŞIM (Düet: Yuken)
Yuken:
Gözlerini kaç kez aklıma kazımıştım Sözlerinden kalbime kitap yaptım İşin özünde sana asla kızmamıştım Ama bunları sen hiçbir zaman duyamadın Her zamankinden farklıydı 17 yaşım Yerinde değildi zaten aklım, başım Beni mutlu eden tek şeydi bakışların Ama zamanla ondan bile sakındım…
Kimse avutamadı Bana kalan sadece dostlarım Kimse anlayamadı Ben sessizce ağlardım…
Kimse avutamadı Bana kalan fotoğrafların Kimse anlayamadı Ben sensizdim, ağlardım…
Ben sessizce ağlardım Ben sensizdim, ağlardım Ben sessizce ağlardım Ben sensizdim, ağlardım… U . L . a . Ş:
Garip bi’ histi yanında çok uzak olmak Dünümde hoş bir tebessüm bıraktın, öyle alçak Anlatır gülerim kendime diklenip “Bu böyle olmasaydı” derim, lakin geç kalındı elbet Melek yüzlüm, artık yok, tükendi bebek yüzlün Evet, üzdüm, üzgünüm seni de kendim kadar Yarım kalmış sözdün, tutulmamış ve askıda Ben artık sana küstüm, unutmamış bir nebze yasta Yanımda olsan, yarın da olsan burda, bu gün de kalsan Çocukça gözlerin bana bakarken öylece, durupta desem ki, “Hep seni sevmiştim” ve ölsem usulca…
Na nı na nı na nı na Na nı na nı na nı na nı na Na nı na nı na nı na nı na Ben sessizce ağlardım…
Na nı na nı na nı na Na nı na nı na nı na nı na Na nı na nı na nı na nı na Ben sensizdim, ağlardım…
08 – ÖAGH HAİN! (Düet: Emre Baransel)
U . L . a . Ş:
Bu benim ki “role model” Senin ki kaç model? Rap’im bi’ partner, sana gider totem Peki, hadi çıkın Rap’i madem birader Her âdem yaralı, iradem yamalı Dilime geleni söylerim Ben aynı, sanki düşteyim Elimden alınan yarınım, bana ne burada lafı ne paranın? Hasstırr… Unuttum küfrü Gerinseydim kaç tır gerekirdi “monster”? Ne desem azdır! Öagh! Etrafın hep star mı doldu? Tek satırda ne oldun öyle, kara delik mi yuttu? Bana dönük mü laf ebesi? Sana dedik mi çok iyisin? Friedrich mi tek delisi? Buranın nerede varisi?
Seni benle kıyas yapan “Herr” Deli saçması sel gibi dert Beni açmadı senle geçen bu tek günü yok sayın, öyle güzel
Kimi kandırıp sövdürücen? Yolu saptıran öykü seçen Beni bağlamaz hiçbir neden, ben seni bağlayıp öldürücem!
Öagh Hain! Öagh Hain! Öagh Hain! Öagh Hain!
Öagh Hain! Öagh Hain! Öagh Hain! N’olucak halin?
Emre Baransel:
Ah, Sırra kadem bas, tutarmış gibi yap yas Zihin sefil düşünür ama görünür klâs! Düşün taşın tilki bol üşüşün aşın Kanmam için güler ama fake düşerse yaşın Bol güler yüzüme, kol gerer Rap’in kâfirine Ama kararır baka baka üzüm üzüme Kanal az, arz fazla, talep çok vana lazım Ancak bizi şelale paklar! N’apalım o da yok Yaratırız, yaza yaza benliği aratırız Google değil, yaşamı kaza kaza taratırız Kardeşlik çantamda geniş yer var ama Söz verip sonra sırra kadem basana yer dar Dümenim düz mü bilemem ama Güz olsa da mevsimim, içim der kahpeleri düz Şimdi yalnız bırakın beni moruk biraz Önüme de getirin bi tabak kiraz hah
Öagh Hain! Öagh Hain! Öagh Hain! Öagh Hain!
Öagh Hain! Öagh Hain! Öagh Hain! N’olucak halin?
10 – MARK.A
Adımı boş ver Bana MARK.A derler Yerler senin, benim bu gönder Servet benim ama canım daha ister Kızı ilk gören benim, çekilin Mister! Kimisi işçi sınıfı, kimisi vahşi! Seni mi gerdi derdim? Bana ne? “Aaa Shit!” İktidar kim ise ben ona çalışırım Yoksa kirli tenim, görünür çamaşırım!
Birçoğu sarhoş, tavırı nahoş Herkes bana der; “Genetik Liboş!” Bana para konuşur Hem gerisi çok boş
“Darab bab bab ba bab bab Liboş!”
Alayı sarhoş, her kafa mayhoş Herkes bana der; “Genetik Liboş!” Bana para konuşur Hem gerisi çok boş
“Darab bab bab ba bab bab Liboş!”
Her mahalleden çıkar bi’ zengin Benim babam o adam, gerisi bezgin Benzin bulunamayan ‘80’i boş ver Corvette’i altıma çekiver peder
Altına hücum ama bahtıma dargınım Ben neden “American Pasaport” alamadım? Hakkımı aramalı, bana başkanı bağlayın! Ama sağduyu, ona göre dardayım İşçiye sendikal hakkını vermeden “Kocası pezevenk, o karısı manken…” Zaten hep beni suçlar proletarya, buyrun girin, Hitler’in duşlar! Ni ha ha… Buna da zam yapalım ama imar izni çıkarın küçücük arsama Villamı dikerim, eşine rastlaman mümkün değil, o da benim Önümde eğil!
Yola çıkan en lüks taşıtım paravan Sana göre karavan, buna göre paralan Bana hiç “Halk” deme, iç içe olamam Kemalist’im ama sorsan tanımam…
Birçoğu sarhoş, tavırı nahoş Herkes bana der; “Genetik Liboş!” Bana para konuşur Hem gerisi çok boş
“Darab bab bab ba bab bab Liboş!”
Alayı sarhoş, her kafa mayhoş Herkes bana der; “Genetik Liboş!” Bana para konuşur Hem gerisi çok boş
“Darab bab bab ba bab bab Liboş!”
11 – VER KONDOM
“Where is my condom? Give me more condoms Yuken…” Hi-hi
Az önce senden, birazda benden Bir miktar öfke dolup öyle derin gülüştük Seviştik ama şişme kadın kadar plastik Değiştik, anla geçti devir, şimdi nerdeyiz?
Bu sentetik selamlar hep neden zamanla kelamdır? Ve sen tetik olunca namlu ben, hedefte dostluk Yalın mı kaldı, yoksa çok kalın mı geldi? Böyle ser verip de sır tutan kimindi yıllar önce?
Denedim onu da, bana bir fayda olamaz Onla beni bir tutma Canıma düş, yeter ki sorma Bana ne, laf gelirse, aynısından eklenirse Ben serin bir kuytu buldum, derin bir uyku tuttu Gel seninle anlaşalım
Bu böyle olmaz Bu kavga bitmez oğlum Bu kayda girmesin Bu pay da benim, dengi gelip neylesin? Hangi renge değmesin? Desen de kendi bilmesin ve sen de böyle ibnesin Yasak onun da meyvesi…
Bizden ayrı dur Bizden aynı yok Ve birden aynı Rap’ler susunca, Pro. Ben aydın oldum oğlum, ben Peak Kontrol Rap’im geldi Peak Pro. Ver kondom!
Voov voov Hani göl, hani yol? Hadi gel beni yol Seni bang, seni Bang!
Sinirli, bak benim elim derin bir sol terim Dilim kemikli, kır gelip ve pimpirikli toy gelin Çabuk girin de boy verin Ben orda kalma soy derim Bu portakallı mandalin ve ne yaptın abi soy kırıp? Beni bir toy çocuk bulur, hevesle saldırır Yeni bir kovboyun sümüklü hali son durum
Ağlarım ama bana bağlama yolunu ve sağlama al onu Çok gürültü yorumun, bok götürdü flow’un Bak götürdü torun Takma diş kılıklı forumun Tamamı nerde kolumun! Rap’im yerine şarbon tüketti kolpa Hell Boy Tüfekti şimdi Phantom Slim’di şimdi kaç ton? Esastı, bak bir karton olunca kaldı Pardon! Kelime dilime döşeli ray üstünde flow Yine mi “Marilyn Monroe” seçildi seksi? Mezar başında bir deli, elinde sperm Hepsi senin suçun basın, haber kuşun da susturulsun Tamam delil bulunsun, yaram derin kudurtur “Ben en kral…” olduğumu söylemedim, orda kal Ben özgürüm, Peak Pro. yaparsa düşkünüm Üzgünüm, yerimiz dolu Sen böyle düz yürü… Rap’im geldi Peak Pro. Ver Kondom!
Bizden ayrı dur Bizden aynı yok Ve birden aynı Rap’ler susunca, Pro. Ben aydın oldum oğlum, ben Peak Kontrol Rap’im geldi Peak Pro. Ver kondom!
“Now they are useless Give me the other condoms Yuken…”
12 – BEHÇET’İN ÖYKÜSÜ (Remiks)
Kokardı gitsem yanına, tuhaftı Behçet Evsizdi üstüne giyerdi biz ne versek Mahalle tedirgin, çocuklar ondan korkar Hepimizden samimi gülerdi Behçet
Ne versen yerdi, akşam hep içerdi Git yanına selam ver, konuk severdi Eskiden çok zenginmiş, zamanla değişmiş Her şehirde âşık olmuş, gezmeyi severmiş Bir kadını anlatır hep dolardı gözleri Adı her gün değişse de aynıydı saç rengi İzmir’in yerlisiymiş o, aşkın ta kendisiymiş Kızarsa terk edermiş, giderse gelmezmiş
Tuhaftı Behçet, dedim ya kokardı Onunla konuşmamı bilen herkes kızardı Önce barınak yaptılar ve sonra yıktılar Kış günü o sokakta, ben daha çocuktum
“Benden geçti Ben sevemem ben yeniden Benden geçti Ben gülemem ben yeniden”
Ben o sabah öğrendim, donarak ölmüş Mahalleli çok ağlamış, koşarak gömmüş! Köpeği vardı “Garip”, zehri verdiler Çocukları rahat oynasın istemiş beyler Çok değil, bir yıl sonra taşındık zaten Ben şarap içemedim hiç, kokusu Behçet
Dedim “Neden böylesin? Toparla kendini.” Dedi “Ben artık bittim, tükendim evlat.” Dedim “Yaşanmaz ki böyle, seversin elbet. Saçmalama sen de bir gün gülersin Behçet.” Baktı gözlerime tebessüm ile bi’ darılıp “Yok be evlat.” Dedi ki;
“Benden geçti Ben sevemem ben yeniden Benden geçti Ben gülemem ben yeniden”
O Pazar Behçet’i son gördüğüm gündü O sabah öğrendim, donarak ölmüş …ve ben hiç şarap içemedim Ne zaman denesem şarap hep Behçet kokar bana…
13 – ‘96 (Düet: Pit10, Remiks)
U . L . a . Ş:
Boş söz, hoş tut kadını, hoşt puşt Adımı anma yeter, bu gönül hoşnut “bitch!” Gocunur yaralı, sus bi’ ruhum daralır Koş gel abe yamalı, boş ver yut o yalanı
Paçavra anlatırdı, ben de dinler aldanırdım Sandım ki bu doğrusu, kendimi kandırırdım Dostum vardı, düşmanına sorgusuzca kastım vardı Asılı Filistin askısına, tetikte postum vardı 3 gruptuk zaten, Rap dediğin tek bi’ soluk Biz yapardık, yoktu onlar ki kasette record boğuk İlk deneme; Yavuz çalar para, biz Rap aşkına “Sub-bass olsun üstat, yani aynı çek West Coast’tan.” Yoktu kral, hepsi çömez, bi’ nevi herkes halk Okuldan gelir hemen ya Snoop olurduk ya 2pac Dershane taksitiyle, “ALL EYEZ ON ME” Onlar Yonca dinlerken, biz gangsta homie Sakıncalı lirikler, tape son ses homie Biyografi okur, söz yazardık homie Artarda 70 kez dinlenir “Now tell me. What’z my muthaphuckin’ name?” homie Ben aptal bakışları özledim, biz “RAP” deyince 15 kişi konserler, 10binlere nispet Biz heyecanlanırdık başkasından dinleyince 16 bar aşan ruh, 96’ya ithafen
O saf suratlar mor bakardı biz “RAP” deyince 15 kişi konserler, 10binlere nispet Biz heyecanlanırdık başkasından dinleyince 16 bar aşan ruh, 96’ya ithafen…
96’ya ithafen 96’ya ithafen 96’ya ithafen Ses kes…
PİT10:
Elimde seyyar tape, box’lardan sert basslar Yanımda birkaç kişi, doksanlar mert anlar Önümde bir pikap var, kırılmış iğnesi Çizilmiş eski plaklar ve gerildi doksan ipleri Taksim’de bir stüdyo, sanırım zaman kayıp Hata olunca baştan alırız, nerde kanal kayıt! Yemekten kıstı, bir süre sonra koştu gitti Pit10 Bir mikrofon aldı ‘no name’, değeri 20 milyon Sonra sahneler, önde 5-10 kişi var-yok Lakin hepsi yürekten, bilirler dar yol Biz emindik, bir gün açılır bütün o zor kapılar Şimdilerde fesat herkes, lanet olsun ortamına! Bari biraz olsun düşünüp de zorlan azcık Hatıralar eskilerden, yarısı noksan artık Ben velettim ama hala aklım orda kaldı Müzikal ilk nefesler aldım, sene ‘96 U . L . a . Ş:
96’ya ithafen 96’ya ithafen 96’ya ithafen Ses kes…
Toparlanır gider, yerinde olsam ben söverdim 96’ ruhu, Rap sokakta başka güzelim Halk merakta git, sırf laf olsun diye küserim Çok ter attım ben bu pistte ki hala çömezim Denedik olmadı Rap aynı ütopik olmalı, o ayrı eledik kolpayı, Vebali benim mi olmalı? Velhasıl Rap kabuk değiştirir “Wake” kamuflajıyla arsız tebessüm hiç kral tahtına mı yerleşir? Hep çeneler oynar, beyinler itaat gününde Beyimden başka Rap yapan yok, ırkını güdümle Yerimden ayrı kaldım, yarından bi’ haber mutsuzum Yorumdan gayrı baydım ben, forumdan artık kusmuşum Herkes ayrı âlemin Neden anormal sakinim? Siz “50” ben “36 Chambers”a şahidim 15 adam gelir ve coşardı konser; 96’ Şimdi 500 mc, n’apim lakin kompleks hakim!
Ben aptal bakışları özledim, biz “RAP” deyince 15 kişi konserler, 10binlere nispet Biz heyecanlanırdık başkasından dinleyince 16 bar aşan ruh, 96’ya ithafen
O saf suratlar mor bakardı biz “RAP” deyince 15 kişi konserler, 10binlere nispet Biz heyecanlanırdık başkasından dinleyince 16 bar aşan ruh, 96’ya ithafen…
96’ya ithafen
Bonus – BEN SİZİN FARKINIZDAYIM!
Kiminle konuşsam hep aynı, yalnız dinleyiş Şakayla karışık virane, başka bizim rengimiz Farkında mısın aynı kaldırımda gezer cüssemiz? Sen yanında biriyle, ben tanımda “kimsesiz!” Masalda anlatılan çocuklardan farklı Ne 3 dilek şansım var, ne de kurşun piyadem Hep aklında olmadan bakışların değer bana Tek farkım görünmezdir benim hayat hikâyem Yalandan ‘merhaban’ değerse çocuk yüzüme Hayat benden yaşlı değil, öğrendim Her gece gözüm yolda Senden gelen haber tebessüm eder Sen olmadan ben ağlarım, bu olmadı yine gel Önünde kim engel? Dünümde saklı birer gölge tonu siluet Ben senin farkındayım! Ya sen beni telkin et Ya ben burda tek başıma Ya da gel bi’ sohbet et…
İsmim umrunda değil Küstüm umrunda değil Ölsem umrunda değil
Bisiklet binmeden büyüdüm Konuşmak isterim…
Hiç yok, tenim ona alışık ve birçok… Tek bir numara dosya ve O’nun adı yok En çok seni özler, bir kere memnun et Yalnızım ama yine sen benim hediyem Bir şeyler anlatır, bu çocuklar çok farklı mı? Kim gerçekten kimsesiz? Ya da aslen kimleyiz? Sen haklısın, farklı biraz, dünüm senden belirsiz Çözüm sensin yabancı, gönülden olsun ilginiz Ölümden ayrı korkumuz, yalnızım Sorgusuz bu bekleyiş, senin yanında arsızım ve kalp kırık Sanki senden yanayım, sen gülerken ağlarım Yüzünde kan kurumuş çocuk Ben kendime saklıyım Sen gidince suratsız ve yine yalnızım…
İsmim umrunda değil Küstüm umrunda değil Ölsem umrunda değil
Bisiklet binmeden büyüdüm Konuşmak isterim…
*
U.L.a.Ş Resmi Space:
|