|
|
|
Şimdi sen de herkessin, aynı Onlar gibisin tıpkı, yabancı Alınmam artık yok, rahat ol aşkım Anlatır, her gelen daha bir şaşkın Yolum var bi’ ton senden ayrı Kavgam bu, benim yitik kalana saygım Sana mı kaldım ah ironik tadın? Bana yeterli bu ütopik yanım Çok oldu, ürpermiyorum Adını gördüğüm dükkânın tabelasında Tebessüm izli her fotoğraftan Kendimden utanıyorum, senle olmaz! Nerdesin? Kiminle? Kaçıncı ilk kez? Ben yokum seninle, bu kez son kez Küfret zamana Romeo dündü Tadını çıkar, bu kez yaşasın ölmek!
Onlar aldatır, yaralar onlar Onlar laf yapar, yaramaz onlar Şimdi sen de herkessin, aynı Yalancı, yabancı, tıpkı onlar…
Ağlarım Sana mı kaldım? Hem ağlarım Nerede kaldın? Ben ağlarım? Yerinde onlar Şimdi sen herkessin, aynı onlar…
Hiç yoktan vardın, zamansız gittin Ben çoktan yerine koyup seviştim Onlarla, ismi yok onlarla Her yeni başlangıç, yeni bir sendi! Tanıdık yüzler var, insan işte Hepsi aynı, bencil, aç ve sahte Kırılır oldum ben her sözünde Hem yarıda kaldın sen her sözünde! Bak olmadı, biz kalamadık dost Ne olmalıydı ki? Sevemedim çok Yerine koyamadım, bu benim ayıbım Adını anan olur, küfürü basarım Tadı yok sensiz, ne de senle Beni bul, sana söz günü gelince Sana seni anlatır tüm melekler Ben olamam yanında Tükendim…
Nakarat…
Benim için, şimdi sen de herkessin Yalancı, yabancı, yani insan Yani onlar gibisin! İşte bu yüzden Hoşça kal yabancı…
|