Tiyatromuzun yönetmeliği oyuncunun perde açılmadan en az bir saat önce tiyatroda bulunmasını emreder. Bütün sanatçılar, isterse son perdede rolü olsun, bir saat önceden gelmek mecburiyetindedir. Ama ben, en az iki saat önce gelmeyi severim. Rahat, telaşsız, soyunup dökünüp kulis kılığımı giyerim. Kulis kılığım çok rahat bir giysi olmalıdır. Hatta esprili olmalı, sizi neşeli ve hoşgörülü bir havaya sokmalıdır. Hafif bir vücut ve ses ısıtma çalışmasından sonra , zevkle, keyifle makyaja başlarım. Bir tiyatrocunun yüz sağlığı önemlidir. Yüz en önemli ifade merkezidir ve çok kıymetlidir. Bu nedenle makyaj malzemelerine önem veririm. Piyasanın en iyi ve sağlıklı malzemelerini kullanırım. İstediği kadar pahalı olsun; her şeyden kısar, o makyaj malzemelerini kullanırım. Bu nasihati zamanında Suavi Tedü'den almıştım. "Unutma, yüzün senin en kıymetli sahne malzemendir. Ona çok önem vermeli ve korumalısın" demişti. Bu ağabey nasihatini ömrüm boyunca hiç unutmadım. Nur içinde yatsın... Makyaj yapmaktan çok zevk alırım. Çünkü yüzümü severim. Ayrıca makyaj yaparken yavaş yavaş oynadığım kişiliğe girmeye başlarım. Makyaj esnasında mutlaka hafif, yormayan, güzel, hatta romantik bir müzik dinlerim. Dedikodudan, stres verici düşüncelerden uzak durmak şarttır. Aman ha! Güncel olaylar, kafa karıştırıcı konular, bazı tatsız tartışmalar oyunun ve oyuncunun düşmanıdır. Yani oyundan önce demek istiyorum...

Bu rahat ve asude ortam içinde yavaş yavaş kendimi sahnedeki oyuna adapte etmeye başlarım. Oyundan önce çok yemek yenmez; hele hele içki, asla alınmaz. Sinirlerim ne kadar sakin ve dingin olursa, az sonra sahnede yaşayacağım çeşitli duyguları, stresleri, gerginlikleri, mutlu ya da mutsuz olayları o kadar iyi idare edebilirim. Neyse, sadede geleyim: Oyundan önce tiyatroya biraz erkence gelmek iyidir. Perdenin açılmasına beş on dakika kala nefes nefese gelen ne oyuncular bilirim... Hatta sahneye biraz geç çıkacağı için, perde açıldıktan sonra gelenini bile gördüm ben. Boya küpü gibi bir makyaj, üstünkörü giyinip, besmelesiz huzursuz atarlar kendilerini sahneye. Böyleleri için hiçbir güzellik, hiçbir ayrıntı fark etmez. Zaten bir süre sonra seyirci de onları fark etmez.

NEDRET GÜVENÇ'İN KALEMİNDEN OYUNCULUK SANATI