Osmanlı toplum ve eğitim hayatında
önemli bir yere sahip olan tekke ve zaviyeler zamanla yozlaşmış ve toplumsal alanda bölünme
ve gruplaşmalara sebep olmuştu. [kaynak belirtilmeli] Milliyetçilik ideolojisini benimseyen, Türk
milletini "ileri" bir millet yapma hedefini batı uygarlığına uyum sağlayarak
gerçekleştirmeyi amaçlayan Türkiye Cumhuriyeti için tekke, zaviye, türbe ve tarikat gibi İslam
medeniyetine ait kurumların kaldırılması gerekiyordu. Atatürk, Kastamonu’da 30
Ağustos 1925’te söylediği bir nutukta türbedarlıkların, tekkelerin ve zaviyelerin
kapatılacağının ve tarikatların kaldırılacağının işaretini verdi: “Ölülerden medet ummak,
medeni bir cemiyet için, şindir(lekedir). Efendiler ve ey millet, biliniz ki, Türkiye Cumhuriyeti
şeyhler, dervişler, müritler ve meczuplar memleketi olamaz. En doğru en hakiki tarikat,
medeniyet tarikatıdır.”

30 Kasım 1925 tarihinde yürürlüğe giren 677 sayılı
Tekke ve Zaviyeler ile Türbelerin Kapatılmasına ve Türbedarlar ile Bazı Ünvanların Men ve
İlgasına Dair Kanun ile tekke, zaviye ve türbelerin kapatılması kabul edilmiş ve bazı geleneksel
ünvanların kullanılması yasaklanmıştır. Kanun, bütün tarikatlarla birlikte; şeyhlik, dervişlik,
müritlik, dedelik seyitlik, çelebilik, babalık, emirlik, halifelik, falcılık, büyücülük, üfürükçülük,
gaipten haber vermek ve murada kavuşturmak amacıyla muskacılık gibi, eylem, unvan ve
sıfatların kullanılmasını, bunlara ait hizmetlerin yapılmasını ve bu unvanlarla ilgili elbise giyilmesini
de yasaklamıştır.

Tarikatların Türkiye'de yasaklanmasından sonra, çoğu
kıymetli tarihsel yapılar olan tekke ve zaviyeler boşaltıldı, içlerindeki bir kısım mallar çalındı,
binalar yıkılmaya bırakıldı. Cumhuriyet öncesinde felsefesi, müzik ve süsleme sanatları, mimarisi
ve adabıyla şehir hayatının bir parçası haline gelmiş olan tasavvuf ve tarikat kültürü, halkın
geniş kesimlerince unutuldu. Tarikatların bir kısmı faaliyetlerini gizlilik içinde günümüze kadar
sürdürmeyi başardılar. Bunların bazıları, teşkilatlanma özgürlüğü olan başka ülkelerde (özellikle
Avrupa ve Kuzey Amerika'da) şubeler açtı. Türkiye'nin demokratikleşme eğilimi
gösterdiği dönemlerde, tekke ve zaviyelerin açılması için talepler dile getirilse de, kamuoyunun
bir kısmı ve bazı kamu kurumları buna şiddetle karşı çıkmaktadır.

paylasimin icin Sağol.

teşekkürler..

€meqine saqLık.