O sabah yine bütün şiddetiyle başlamış olan boğazlaşma, akşama doğru birliklerimizin üstünlüğüyle devam ediyordu. Gözetleme yerinde, gelişen süngü hücumlarını heyecanla izlemekteyim. Kükremiş aslanlar gibi düşman siperlerine atılan Mehmetçiklerin; Allah!, Allah! nidaları ufku sarmış, vahşî bir uygarlığın gücünü temsil eden düşman zırhlarının top seslerini bile bastırır olmuştu.
Arkamda duyduğum ayak sesleri üzerine başımı çevirince Ali Çavuş'u buldum. Sararmış yüzü derin bir acının belirli izleri ile çizgiliydi. Daha Neyin var? diye sormama meydan kalmadan, o müthiş gerçeği anlamama yetecek bir hareketle, kolunu uzatmıştı. Dehşetle sarsıldım. Çavuşun sol kolu, bileğinin dört beş parmak kadar yukarısından parçalanmış, kanlar içinde idi. Elinin yere düşmemesini ancak zayıf bir bağlantı önlüyordu.
Ali Çavuş, avuçlarını sıkarak acısını önlemeye çalışırken, cebinden çıkardığı bir çakıyı bana uzatmış ve ;ŞUNU KESİVER KUMANDANIM; ricasıyla yardım istemekteydi.
Bu üç kelimelik sözde, öyle dehşet verici bir istek ve öylesine kesin bir zorluk vardı ki, birkaç saniye içinde, tüylerimi ürperten o işlemi yapmaktan uzak kalamadım.
Bir tesellî sözü söylemiş olmak için; Üzülme Çavuş, Allah vücuduna sağlık versin; diyebildim.
Ali Çavuş, yere düşen eline, elsiz kalan koluna ve akmakta olan kanına bir sessizce baktıktan sonra, gözlerini ateş ve duman içindeki ufka doğru çevirdi.
''FEDA OLSUN'' dedi, ''VATAN SAĞOLSUN!''
B. VEFA KARATAY (Mehmetçik ve Anzaklar)
| WwW.WeBCaNaVaRi.NeT | > .::| $ Eğitim & Öğretim $ |::. > Ödev Arşivi > Tarih (Moderatör: WeBCaNaVaRi)
Konu: Şunu Kesiver Komutanım
Yazdır
Gelişmiş Arama
Ekim 18, 2011, 08:25:23 ÖS