Sukut Et Yuregim, Sukut...!

SUKUT ET YUREGIM, SUKUT...!

Hani insanin akli durur ya, yada bize oyle gelir…

Aklim bir turlu almiyor deriz ya, yada bize oyle gelir…

Aklim darmadagin, toz duman icinde…

Yuregim param parca…

Savruluyor hazan yapraklari gibi,

Gozyaslari da beraberinde…

Hangi yurekle, hangi gozyaslariyla vuslat olacak bilinmez.

Yuregimin sesini,

Sesini dinlemek istiyorum artik…

Yuregimin sesini…!

Oylesine bir ruzgar var ki, celikten duvar oldular beni engelliyorlar…

Hoyratca esen ruzgar yuzume, bagrima keskin bicaklar gibi vuruyor…

Suretimi degil, Gonlumu acitiyor, acitiyor gonlumu…

Unuversiteye gidiyordum…

Durdum…

Istikametimi degistirdim…

Biraz yurudum.

Ayaklarim, adimlarim ve yuregim nereye gotururse oraya gidecegim…

Gidiyorum da…

Kaciyorum kalabaliklardan, uzaklasiyorum insanlardan…

Fikirler kiyasiya mucadele ediyor , darmadagin olmus kafamda…

Duygular savasiyor, Hirosimaya atilan atom bombasi gibi patliyor yuregimde…

Ayaklarim, adimlarim ....Nehrine gotururyor.

Gonlume nida ediyor “ gel “ diye sanki…

Gonlumu ..... Nehrine cagiriyor…

Durma gel kosene, sevdigin kosene gel diye…

Ruzgarin cigliklariyla haykiriyor…!

Hissiz, duygusuz aysberg gibi bedenim...

Ruzgar oylesine siddetli esiyor ki, kan revan icinde lime lime ediyor bedenimi.

Titriyor benlik, titriyor bendeki BEN...!

Dehsetli, keskin, sopsoguk esen ruzgardan mi?

Icimdeki patlayan duygu bombasindan mi?

Bilinmez...

Ayaz iliklerime kadar isliyor,

Sicacik olan gonlumun de sogudugunu hissediyorum...

Artik aklimin feryadini dinlemeyecegim.

Yuregimi, onun sessiz cigliklarini dinleyecegim...

Sessiz haykirislarini dinleyecegim yuregimin, gel denilen yere gidecegim...

Ve gel denilen yere geldim.

Huznumu, tasami, hasretimi, dertlerimi paylastigim...

Sesli sesli kendimle konustugum,

Korkusuzca yuzlestigim,

Cekinmeden hesaplastigim,

Sevdigim kosemdeyim...!

Seviyorum bu kosemi, gercekten cok seviyorum...

Varsin delice esen ruzgar; lime lime etsin, acitsin, sancitsin bedenimi...

Huzur buluyorum burda, Gonlum huzur icinde...

Ne kadar dertli, kederli, huzunlu olsamda, huzur buluyorum burda...

Baskalari ne derse desin...

Nasil anlarsa anlasin...

Huzur buluyorum burda,

Hakiki huzru...!

Yuregimin ta derinliklerinden gelen ses oyle sesleniyor cunku...

Bilinmez ki...

Gonlumden sudur edenler yine,

Yurek murekkebiyle satirlara damla damla damladi...

Yagmur damlalari gibi...

Yokluk aleminden cikipta varlik aleminde VAR OLMAK istediler...

Ve VAR oldular...

Her bir harf,

Her bir kelime,

Her bir soz...

VAR OLDULAR...

HAYAT BULDULAR VARLIK ALEMINDE...!!!
__________________