Geçen akşam kalabalık bir arkadaş grubu ile sohbet ederken, tanımadığım bir adamın söylemleri dikkatimi çekti. Sonunda ortamı terk etmeme sebep olan olay şöyle gelişti:

Masanın diğer ucunda oturan ve kadın-erkek ilişkileri üzerine gereksiz, seviyesiz espriler yapan adamın laflarına kulak kabarttım. Edeplilerini aktarıyorum, diğerlerini buraya yazamam.

Onun için fark etmezmiş, dişi olsun, ağzında dişleri olsun, nefes alsın yetermiş. Kendisi kalender meşrepmiş, güzel çirkin aramazmış. Ardından bir de kahkaha patlattı.

Bilirsiniz benim dilimin kemiği yok. Ağzımdan çıkacak sözler için sorumluluk kabul etmediğimi yanımdaki arkadaşlara söyledikten sonra, biraz daha dinledim.

Çapkınlığı, üzerimize afiyet biraz dillere destanmış. Ayrıca kadınlar aptalmış, hemen aşık oluyorlarmış. Kimleri kapısında bekletmiş, kimler ardından gözyaşları dökmüş, isim veremezmiş çoğu tanınmış kişilermiş.

Dayanamadım bunun üstüne girdim lafa:

-Beyefendi siz ne iş yapıyorsunuz?

- Tüccarım ( gevrek bir gülümsemeyle)

-Kadın mı?

- Yok, öyle olsa iflas ederdim, bütün sermayeyi ben yiyeceğim için ( bir kahkaha attı)

- Peki, sizi bir hayvandan ayıran şey nedir?

-Candan Hanım, siz bana hakaret etmeye çalışıyorsunuz herhalde! Ancak Sofokles’in dediği gibi, insan düşünen bir hayvandır. O yüzden hiç alınmadım.

-O cümle Sofokles’in değil, Aristo’nundur ama önemli değil. Ayrıca benim hakaretime hiç ihtiyacınız yok, siz kendi kendinize bunu gayet başarıyla yapıyorsunuz. Ancak şu ana kadar söylediğiniz şeyler arasında sizinle aynı fikirde olduğum tek konu var. Haklısınız, bazı kadınlar gerçekten aptaldır!

-Bak, işte söylediğime geldiniz! Sizce hangileriymiş onlar? ( aynı kötü sırıtış yüzünde duruyordu)

-Sizinle yatanlar!

Candan Ünal

hehheh pek bi güzel olmuşş sonuu

Öküz anlamamıştır bile...