Bazen öyle kapalı kelimeler kullanıyoruz yazarken, kimse anlamasın diye yazıyoruz sanki.
O kadar benciliz ki, aslında biz kendimize yazıyoruz.
Oysa neden yazar ki insan? Paylaşmak için değil mi? İçini dökmek için değil mi? Hayır işte bazen bunlar için değil. Bazen sadece o anlasın diye. Bazen sadece o üzülsün diye. Bazen okusun da gittiği yerden dönmesin diye. İyi ki gittin dediğimi duyabilsin diye. Hatta bazen, o bile anlayamasın da çözmeye çalışsın diye. Kelimelerin arasında gezerken bocalasın diye. Şu satırlarda vakit harcasın diye. Hiç değilse bunu yapsın diye.
Evet ben bazen sırf bunun için yazıyorum, muhattabını buluyor mu diye meraklara düşüyorum.
Satırların arasındaki anahtar kelimeleri yakalabiliyor mu diye deliye dönüyorum.
Bu sefer bulmacanın hangi parçasını eksik bıraksam diye kafa yoruyorum. Oyunlar oynuyorum kendi kendime, yapıyorum ben bunu, bilsem de oyunun sonunu…