|
|
|
Kıvılcım- (sorgu) herkese sordum hayatımı sordum hep hayrına yordum ben irimle dogdum ders aldım olmadı kaldım ders verdim gülmedi bahtım can isdedim canımı aldılar kan verdim damardan attılar yüregimi esirgemez oldukca esir alıp yüregi çizip bıraktılar uzun yol bu sukut yok oldu hep savaş entrika yılan sokuldu tenimize geceleri kaç tilki dokundu elveda pembelikler diyerek parmagımı kırarak çıkardım onu bir bahar akşamı o kokuyu özledim ve semalar küskün bana ve dengesi bozulan uçurtma yolunda bu rap bir oraya bir buraya derken ayak üsdü vuruldum daha vakit erken bn bugün ölmem yardım etmeyin yıldızım kayar ama önemsemeyin bir gün ansızın çıkıp geleceğim suratınıza tükürüp geri döneceğim duvara son çizigi kanımla atarak onu bunu kaderimi kurşuna dizeceğim bn yalancı bn umursamaz bn kokar zemin farkına varmaz iz bırktılar sildim hepsini bogucu bir sesdi bölen gecelerimi hecelerimi adını kagıda dökerken melodilerimi cihana sıgdıramazken tek resimde yakdım sureti ben ölüle dirile gözünn içine bakarken
(kodes) yaz tek bir cümleye hapsol vede kaybol gözleirmden sonsuza denk sürmedi son tren kalkar o şehirden bu yok olası şehrime ama olsun rüyalar var düşler var sen yoksun bir kerede bnm içn yansın istnbul (nalet olsun her umuduma ) 15 ay kapımda bekler bn neyler tek vede yek yoluma gece nöbetleri arkadaş oluckmış bana sorucakmış her gece (birileri) seni hani dramıma ortk ettim ya affed inan isdemezdim tüm olanları gecenin çıglıgı son bulur güneş dogar kentime tam vakti bn ve istnbul hüzüne boguk 2 yorgun aldı yolunu blkide sonkez ilk kez içi acı dolu bir kalp hissediyorum saat 07 hadi gel bitsin hadi gel gömelim herşeyi anmayalım bir daha geçmişi başladıgım bir yer vardı tekrar ordaım tekrar kimse yok ve tekrar tekrar tekrar edicek bilirim korkuya kapılma alışkınım bir kez daha çekerim derin bir iz var içimde kalbime kilitli düşlere eziyet ederken her gece boşver gerisini bilme...
Eylül-
Bu gece benim için yanarmı gözü onun? Bakarmı başka gözlere? Düşünmeden ve bensiz üşümeden Dudakta iki kelamla yıktı gitti önce şoktayım ve sonra yüzünü görene kadar umutla kaplıyım döner diye.. Hayır! dönmedi.. Baktı fakat görmedi ya ben orda öldüm işte Onu hatırladım bugün Düşündüm adına kurulu hayallerimi Yaktım üzüldüm Ne çare şimdi dönse, unufak olmuşum biçareyim.. Mazi gözümün önüne gelir bazen ağlatır ve bazı güldürür Hasarı büyük olur, süründürür Bi kaç sözümüz varmış birbirimize Günlüklerime baktım gördüm Içimde bir çöküş, yanaklarımda aktı sevgin Nereye baksam ordasın Heba olur zaman, akar gider beraberinde gözümün yaşına bakmadan, akıl kaçar peşindeyim Ben hergün aynı haldeyim, yıkık dökük harabeyim Hayal peşindeyim..
Sonumuz bu gece, Eylülde yağmur Aşkı göçebe, yüreği billur Fırtınan yıkar bu adamı, hissedermisin sen? Yıllar aldı beni benden, keşke görsen..
Güneş veda eder, selam olur karanlığa Ve anılar eski bir kasetle can bulur dudaklarımda Garip bir merhabalaşma neleri sundu önüme Neydi devamı? Acısı varmı acaba? Sonucu neleri getirir hiç düşünmedin Maske takmadım ki yüzüme yüzüne karşı Ilk kez teslim ettim kendimi.. Ilk kez hissedildi kalpte saf bi sevgi Sanırım öyle başlamıştı ömrümün bu en güzel hayat hikayesi Tamam sorunda oldu hep krizle son bulan Tamam hata da vardı öfkelerle başlayan Fakat zordu sende bilirsin, sende silemedin Ve bende yenemedim Ruh çöküntülerde, gün gecemde yargılandı Her gecemde sardı alev alev bu bedeni Kelime kelime deşti, yetti sus ve tek bir kelime etme Bak ne kaldı geriye? Hayallerin yok oldu Ben çökük, yüzüm güler, hayallerim yerindeler..
Sonumuz bu gece, Eylülde yağmur Aşkı göçebe, yüreği billur Fırtınan yıkar bu adamı, hissedermisin sen? Yıllar aldı beni benden, keşke görsen..
Tüm hayalleri bir fırtına alıp götürür Vakit tamam, biter yaşam, kalan zaman yalan olur Flulaşır tüm renkler, bilincimide yitirdim Karardı beynim, hatırlamıyorum.. nerdeyim!? Zaman çabuk geçer, dün çocuktuk Yarın olur yaşlanır ve ölürüz Ölümlü insan oğlu çok hata yapar hayatı boyunca Kimse bulutlar kadar mavi değil Kalp kırmak çok basittir Havaya bakıyorum ve yağmur, ıslanırdı çaresiz bedenim Odamın camında yağmur sesleri, hüzün dolar içim, garip bi sessizlik.. Aylardan Eylül.. karıştı birbirine geceyle gündüz Çok doluyum bugün, "birisi çeksin tetiği" dediğim anda Güneş doğar ve ben bitik bir haldeyim Silinen anıları, psikanalizde sorgularsa rahatlar bu beynim Sandığın gibi değil, çok derindeyim!
Günlügümde Son sayfa merhaba satırlar bugünüde aştık en sonunda biraz mutluyum birazda kırgın birazda yorgunluk var herzaman ki halim zor birgündü ve aynı amaçsız suratlarla zoraki selam merasimi vardı gün yeni başlamıştı ama ben yine yorgundum belkide dün gecen kalmış bir hüsran bir maglubiyet bir acı kaldı belki ben yoktum sende,ondandır bılmıyorum kaç kere tekerür edecek bu bir kaç dakikalık gelen umutlarım nezaman biticek bana elveda diyip gittiğin bu rüyalarım önceden aptalca korkular vardı ya hani anlatmıştım bi ara şimdi hiçbirinden korkmuyorum bir tek korkum var sen beni görmezden gel mutlu bil ama çürüyorum anla bunu son noktasındayım zihnim mühebbet hapsine geri döndü ve çıkmıyıcak bir gün gelicek yazmıyacak bu yürek kaybedecek herşeyi defnedecek anıları acıları herşeyi silemıyorum kopamıyorum ben senı kaybettım sanırım simsiyahım bulamıyorum bir çare bu gecede yıldız kaymadı ya tebessüm ettim gökyüzüne
elimde olsa bu gece bitmese kırık hayallerin umudu sönmese ben ki acemi şair ellerimde dualar acıyla kalbi parçalar neden kader nereye gömülür acaba hatıralar
ruhumu al tanrım günlerdi bogazıma takılan buruk acı dinsin zaten kımın hayatında bir gözyaşı tanesi değerim kaldı ben bile bıktı benden ki yorgun her nefeste acır oldum kendime ve beynimin her hücresi mesgul lütfen rahatsız etme bileklerimden akar gider ömrüm son bulur öyküm ben bir söze bir gülüşe bağlı olmadan başlıyan bir masalın seri katili küçük bir kutuda her hatıran ve her parçan saklı benliğimde geleceğe bir mum yakmak istedim ama ( söndürdün geçmişimizide ) ben söndürdüm bu ateşi ben yakarım için ben yanarım sadece gelmeyin görmeyin halimi odam karanlık ben bana mahkum kendime bile yalan söylemek ıcın halim kalmadı dumanlı duslerı gercege tasıyan sendin hani nerdesin nerdeyiz !? hayatın ince yollarından gectım kackez ilk kez korkuyorum geri dönerken veda ederken mutluluk vardı oysa bu sefer ıcım acıyor gun batıyor umut tükenmedi bende aslı yıldız kaymamalı tebessüm etmeli gökyüzüne
|