sık karar değiştirmek - övgüler - yergiler - kendinize acımak - kimsenin sizi anlamadığını düşünmek

 Sık sık karar değiştirir misiniz?


 Başkalarının sizin hakkınızdaki övgü ya da yergileri karşısında allak bullak olur musunuz?


 Varmayı tasarladığınız noktaya yaklaştığınızın müjdecisi olarak düşünmeniz gerekirken, yolunuza çıkan bir engel karşısında oturup ağlar mısınız?


 Can sıkıcı ihtimaller karşısında derin düşüncelere dalar mısınız?


 Zihninizde dudak uçuklatan korku filmleri çevirir misiniz?


 Aniden çalan bir kapı zili ya da telefon, kalbinizin küt küt atmasına sebep olur mu?


 Uzun bir yürüyüşten sonra gördükleriniz hakkında aklınızda hiçbir şey kalmadığı doğru mu?


 Fikir almak için değil de emir almak için mi danışırsınız?


 Bugün kaç bardak çay içtiğinizi hatırlamıyor musunuz?


 Son bir yıl içinde terk ettiğiniz bir kötü alışkanlığınız olmadı mı?


Kendinize acıdığınız olur mu?


 Kendiniz hakkında karar vermek mecburiyetinde aldığınızda, endişe duyar mısınız?


 Küçük başarısızlıklarımız karşısında büyük mazeretler bulabilmek sizi rahatlatır mı?


Size yapılan haksızlıkların artık fazla olduğunu düşünüp sızlanır mısınız?


 Siz, talihsiz, hiç kimsenin bir türlü anlamak istemediği(!) bir insan mısınız?


 Bu sorulara “evet” diyorsanız şunu bilmelisiniz: Sizi, siz yönetmiyorsunuz. Bütün bu sorulara “evet” cevabını verdiğiniz halde bizim bu tespitimize itiraz etmeye kalkarsanız kendi kendinizi yönetme şansından iyice uzaklaşacağınızı bilmelisiniz.


 Tamamen başkalarının, korkuların, endişelerin, kararsızlıkların kuşatmaları altında, elde edebileceğiniz hiçbir başarı yoktur.


 Kendi kendinizi yönetmediğiniz sürece, belki başkalarının başarılarına ortak olabilirsiniz, ama hiçbir zaferin, muzaffer kumandanı olamazsınız.


 Dörtnala koşan bir at, aniden önüne çıkan bir vahşi hayvandan ürküp kendini kaybedebilir, şaha kalkıp sonra da yuvarlanabilir.


 Çeşit çeşit mazeretler, bir övgü, bir yergi sizi de bir at gibi kendinizden geçirip yerlerde yuvarlamasın.
 Siz, bir insansınız.


 Kendi dışınızdaki herkesi ve her şeyi kontrol edebilmeniz önce kendi kendinizi yönetiyor olmanızla mümkündür.
 Etrafınızı bulanık görüyorsanız, eşyaları, insanları ve olayları net bir şekilde seçemiyorsanız, büyük bir gürültü ortasında yaşıyorsunuz demektir.


 Bu gürültüyü yapan, sizin korkularınız, kararsızlığınız, kendinize olan güvensizliğinizdir.


 Korku içinde kaçan insan güçsüzdür. Koştukça dizlerinin dermanının kesildiğini görür. Fazla kaçamadan, gücünü tamamen kaybetmiş bacakları üzerine çöküp teslim olur.


 Çünkü o, kendisinin yönetimini tamamen kaybetmiştir.
 Hâlbuki kovalayan, koştukça güçlenir. Kaçanı mutlaka yakalar. Yeter ki korku içinde olmasın, yani kovalıyor gibi yapmasın.


 Kendi kendini yönetmeyen insan, “kaçan insan” gibidir. Panik içindedir.


 Kendi kendini yöneten insan “kovalayan insan” gibidir. Kararlı ve sakindir.


 Lütfen ciddi ciddi düşünün:
 Sizi kim yönetiyor?
 Kaçıyor musunuz?
 Kovalıyor musunuz?


 Mutlu ve başarılı olmanız öncelikle kendi kendinizi yönetiyor olmanıza bağlıdır. Aksi takdirde anlamlı bir mutluluktan ve kabul edilebilir bir başarıdan söz edebilmek mümkün değildir.


 Kaynak: R.Şükrü APUHAN/Kendime Engel Olmayacağım