Sıradanlaştırdıklarımız..

Bana çok mutlu olduğunuz ve çok mutsuz olduğunuz anılarınızdan birer tanesini anlatın desem, hangisini daha uzun ve detaylı anlatırdınız?

İnsanın iyi olayları kısa, kötü olayları ise çok uzun süre ve tüm ayrıntılarıyla aklında tutması ne ilginç değil mi? Neden kötüye, olumsuza, mutsuzluğu ve acıya daha fazla yer ayırıyoruz?

Kısmetsiz ve talihsiz olduğumuz dönemlerin, iyi ve huzurlu olduğumuz dönemlerden fazla görünmesi gerçek midir? Acaba biz acılarımızın süresini daha bitmez hissettiğimiz için mi, vakit uzun gelir?

Bir ilişki bittiğinde, nasıl ayrıldığınızı, nasıl kavga ettiğinizi, üstünüzdeki kıyafeti, söylediği her sözcüğü hatırlarsınız. İlişkinizin güzel zamanlarında yaşanılanların çoğu ise, bir sis bulutunun ardında durur.

Kederlerimize sahip çıktığımız kadar keyiflerimize sahip çıkmayı öğrenseydik, daha gülümseten bir hayatımız olmaz mıydı?

Sürekli eksiklere, yoksunluklara, olmayana aklımızı takıp, bunlarla ilgili sıkıntı yaşamak yerine; neden sahip olduklarımızın keyfini çıkartamayız?

İnsanın egosu, bilinci ve ruhu öyle karmaşık bir yapıya sahip ki; mantıkla çözümlemek mümkün olmuyor. Çoğumuzun hayata bakışı sorun odaklıdır. Mutsuz anlarımızı üst üste koyar, ne kadar tuttuğuna bakar ve karar veririz: “Kadersiziz!” Mutlulukların bakiyesi ise önemli değildir.

Hayat bize sürekli mutluluk veya sürekli m utsuzluk vaat etmez. Bizim yaşama bakış açımızın bilançosudur elimizde bulunanlar. İstemenin sonu yoktur ve hiç olmayacaktır. Elimizde olmayana göz diker, ancak kendimizi harap ederiz.

Sahip olduğumuz tüm maddi değerler değişebilir. Bugün cebinizde ve yanınızda duran tüm mallar, yarın sabah yok olabilir. İşte o an geldiğinde, sahip olduklarınızın ne kadar değerli olduğunu anlarsınız.

Beğenmediğiniz ve sürekli değiştirmek istediğiniz televizyonunuzun artık olmadığını düşünün. Sizi seven ama bazı huylarını beğenmediğiniz o sevgilinin, yarın çıkıp gittiğini ve yerine başka kimsenin gelmediğini hayal edin. O kadar da çekilmez biri değildi sanırım!

Kötü anlarınıza sahip çıktığınızdan daha fazla tutunun iyi zamanlarınıza. Mutluluğu, zaten olması gereken bir standart gibi görmeyin. İyilik, neşe, sağlık ve mutluluk bize hediyedir. Bir kenara attığınızda kıymetini yitirir. Sevginize ayrılığınızdan, kahkahanıza gözyaşınızdan, iyiliğinize öfkenizden daha az zaman ayırıyorsanız; tüm ömrünüz boyunca yoksun ve yoksul kalırsınız. Güzellikleri bu kadar sıradanlaştırmayın, bir gün hepsini kaybeder ve yalnız kalırsınız.

Candan Ünal