Günümüzde insanın ruhsal sorunları, tıpkı diğer bedensel sorunlarında olduğu gibi, bilimsel bir temele oturmuş durumda. Buna rağmen birçok kişi, geçirdiği bir ruhsal rahatsızlığın tedavi edilebilir bir durum olduğunu bilmiyor. Üstesinden gelebileceği bir zorluk olarak düşünüyor. Hatta yaşadıklarının bir hastalık ve rahatsızlık olduğunu aklına bile getirmiyor.

Ne zaman ki yakınmalar, sıkıntılar, olayların üstüne üstüne gelmesi gibi şikayetlerde artma oluyor…? İşte o zaman “Acaba bana neler oluyor böyle?” diye düşünmeye başlıyor.

…düşünmeye başlıyor da… birçok kereler bundan kurtulmak için bir uzmandan yardım alması gerektiğini bilmiyor.

Günümüzde hala insanlar bir psikologdan veya bir psikiyatristten yardım almanın “Delilik alameti” olduğunu düşünebiliyor…!

Oysa ruhsal sorunlarımız da tıpkı şeker hastalığı gibi, kalp-damar hastalıkları gibi normal bir hastalıktır. Hastalığın bir tanımı, nedeni, gidişi ve tedavisi de vardır elbette…

Depresyon kendisine özgü belirtileri olan, ciddiye alınması gereken bir rahatsızlıktır sevgili okurlar…

…aslına bakarsanız hepimiz yaşamımızın belirli dönemlerinde kendimizi kötü hissederiz. (hatta Bush’un yaşadığı bir dünyada tam anlamıyla iyi olmak bile mümkün değil ama… neyse…) Keder, hüzün, mutsuzluk duyguları ruhumuzu kaplar.

Bu duyguları ufak tefek gel-gitler şeklinde yaşamak kaçınılmaz bence. Söylediğim gibi hepimize olur… gelir… bir süre sonra gider…

Bazı kişilerde bu tür duygular gelir… gitmez…

Gitmeyince duygusal olaylara verilen tepkilerde artmalar olur…

Duygusal olaylara verilen tepkilerde artmalar olunca, kişi yoğunluğunu ve duygusallığını aşırı boyutlarda yaşamaya başlar…

Aşırı boyutlarda yaşamaya başlayınca çevresiyle, ailesiyle, işiyle, arkadaşlarıyla arası bozulmaya başlar…

Tüm ilişkiler bozulmaya başlayınca… tahmin edersiniz… yaşamaktan zevk almamaya başlar… sık sık ölümü aklına getirir…

Günün birinde hepimiz öleceğiz zaten… ve hatta yaşanması zorlaşan ve hatta yaşamamızın mucize olmaya başladığı dünyada, niçin sık sık ölümü istemeye başlayalım ki…?

Eğer…

…kendimizi hemen her gün, yaklaşık gün boyu süren bir üzüntü, keder, mutsuzluk, çaresizlik, sıkıntı, zavallı, neşesiz, sinirli, çökkün, boşluktaymış duygusu…vb. gibi duyguların içinde hissediyorsak…

…eskiden zevk aldığımız işlerin çoğundan zevk alamıyorsak… veya zevk aldığımız işlerimize karşı ilgimiz aşırı şekilde azalmışsa…

…iştahımızda azalma veya artmalar varsa… istemediğimiz halde kilo alıyorsak veya kilo veriyorsak…

…hemen her gün uykusuzluk çekiyorsak… uykuya dalamıyorsak… daldıktan sonra hemen uyanıyorsak… gece sık sık uyanıyorsak… her uyanmadan sonra tekrar uykuya dalmamız çok zaman alıyorsa… çok uyuduğumuz halde sürekli uykumuzu alamadığımı hissediyorsak…

…etrafımızdaki herkesin fark edeceği şekilde konuşmalarımızda ve düşüncelerimizde yavaşlamalar devreye girmişse…

…karar vermede güçlük çekiyorsak… sürekli bir kararsızlık hali yaşıyorsak…

…aşırı yorgun, bitkin, enerji kaybına uğramış hissediyorsak…

…vücudumuzda nedensiz ağrılar artmışsa… nefes darlığı… yorgunluk… baş dönmesi… mide ve bağırsakta gazlanma artmışsa…

…kendimizi beğenmemeye başlamışsak… hiçbir işe yaramadığımızı, kimsenin bizi artık sevmediğini sık sık düşünmeye başlamışsak…

…kendimizi herhangi bir konuya veremiyorsak… zihnimiz sürekli karışıksa… en kolay şeyleri bile unutmaya başlamışsak…

…sürekli kendimizi suçlamaya başlamışsak… işe yaramaz hissediyorsak…

…tabii ki sık sık ölümü aklımıza getiririz… “Ölsem de kurtulsam…!” demekten başka şansımız kalmaz çünkü…

Depresyon tam da böyle bir şeydir sevgili okurlar…

Depressif kişi, kendisini yalnız ve çaresiz hisseder. Oysa yeryüzündeki insanların belki de beşte biri kendisiyle aynı duyguları paylaşıyordur da haberi bile yoktur. Ama o yine de yalnız hissetmeye devam eder.

Depresyon insanı öldürmeyen ama süründüren bir hastalıktır. Hayatı burnunuzdan getirir. Yaşam kalitenizi düşürür. Oysa alınacak yardım ve tedaviyle insanlar eski sağlıklı hayatlarına kolaylıkla dönüyorlar.

Depressif kişi, hayatı hep kendi baktığı yerden gördüğü ve yaşamını değiştirmek için çabalamadığı için aynı yerde sayıklar. Ufak tefek hayal etme ve niyet etme çabalarını, “uğraştım… olmuyor işte…” diye yorumlar. Halbuki uğraşmaz aslında… ahh bir uğraşsa…?

Depresyon ne soğuk algınlığıdır ne de utanılacak bir durum. Bu nedenle işin uzmanları tarafından tedavi edilmesi gereken bir hastalıktır.

Tedavide sadece ilaç kullanmak yeterli olmaz. Depresyondaki kişilerin terapötik destek almaları gerekir. Çünkü en kestirme tanımıyla depresyon (terapötik bir tanımlamayla), kişinin hayat karşısında kendisini yenik hissetmesi durumudur.

Hayat karşısında yenik hissetme durumu… yani depresyon…

…yani bilinçdışınızdaki “arzu” ve “yasak” arasındaki çatışma…

Bilinçdışınızdaki çatışmaların, bilinç düzeyinize çıkarılması ve arzu ile yasak arasındaki bağın oluşturulması ile tedavi tamamlanmış olur. Uzmanlar bilinçaltı süreçlerinizde bastırılan arzuyu bulmaya çalışır… ve tedavi böylece sürer gider.

Depresyonda olan kişiler için iyi bir tedavi, tam anlamıyla bir iyileşme oluyor genellikle. Ama bir de depressif yapıyı bünyesine sindirmiş ve bu yapıyı kişiliğinin bir parçası gibi yaşayan insanlar var. Bunlar sürekli depresyonda gibi “mızmızlanır”lar. Ne şikayetleri biter… ne de iyileşirler…

Önerdiğimiz hiçbir şeyi yapmazlar… mümkün olsa onların yerine biz uzmanların depresyondan çıkmasını isterler J tabii böyle bir şey mümkün olmayacağı için de depresyonlarıyla yaşamaya devam etmek zorundadırlar.

İşin iyi olan yanı, bu kişilerin aslında gerçekten bir depresyon hastası olmamalarıdır. Yani depresyonda değiller… ama kendilerini depresyonda zanneden kişilerdir… bu nedenle hayatlarını yeterince keyifli yaşayamazlar. Kendi burunlarından getirdikleri gibi etraflarındaki insanların da burunlarından getirirler. Ama tam bir depresyon olmadığı için en ana tehlike olan “intihar” girişiminde de bulunmazlar.

Kısaca özetlemek gerekirse, depresyonda bile olsanız, elinizden geldiğince hayatınızın iyi ve güzel taraflarını görmeye gayret edin. Depresyondayken gördükleriniz, sadece içinde bulunduğunuz ruh haliniz nedeniyle, görmek istedikleriniz olacaktır.

Görmek istedikleriniz hep kötü ve yolunda gitmeyenler olursa, hayatınızın da hep öyle olduğunu sanma yanılsamasını yaşarsınız. Ama iyi ve güzel olana odaklanırsanız, yaşamınızın iyi ve güzele doğru gittiğini fark edersiniz.

Elinizden geldiğince kendiniz için iyi şeyler isteyin. Ama lütfen unutmayın…! Depresyon ciddi bir tıbbi rahatsızlıktır ve mutlak surette psikolog ve psikiyatristlere başvurarak iyileşmenizi gerektirir. Zamanında uzman yardımından istifade etmezseniz, kendi canınıza kıyacak kadar ileri gidersiniz… veya en sevdiğiniz yakınlarınızın, kendi hayatını sonlandırma girişimini üzülerek izlemek zorunda kalırsınız…

Çevrenizde depresyonda olduğunu hissettiğiniz kişilere yapacağınız en önemli yardım, bu kişileri bir uzmana gitmeye razı etmek olmalıdır sevgili okurlar…