|
|
|
Oturuyorum işte yerimde, kabuğumu örmüşüm, koruyorum kendimi, dokunma bana.. Huzurum var, yalnızlığımı bilemişim sessizliğime, masalara meze olmamak için kapatmışım kalbimi çevremdekilere, dokunma bana…
Her taraf aşk dolu sana, ellerinde bir var bir yoklar.. Bırak ben gideyim kendi yoluma.. Kadınım sonuçta; elbette düşer benim de zırhım, iner yelkenlerim konu sevda olunca…
Hiç gücüm yok, görmüyor musun? Anlamıyor musun, bir darbeyi daha kaldıramayacağımı? Neden beni seçiyorsun? Var git yoluna….
Duruşumu, gücümü, nasıl tırnaklarımı geçirerek hayata tutunduğumu fark etmiyor musun? Bunca kötülüğün, pisliğin içinde, tomurcuk açtırarak çiçek vermeye çalışıyorum. Dalımı koparırsan nasıl kuruyacağımı anlamıyor musun?
Neden beni seçiyorsun, neden beni istiyorsun? Dünya güzeli kadınlar bulabilirsin, seni de severler üstelik; benden ne istiyorsun?
Bütün güçlü duruşumu, aklımı, mantığımı, irademi kaybedebilirim konu aşk olunca.. Hiç bana yakışmazken bırakıvermek kendimi, bir çift güzel göze kanabilirim. Benimle oynama!
Bir filozofun dediği gibi: Kadın dediğin, konu erkek olunca salaklaşıverir. Bırak milletin ağzına sakız etme beni.. Öylesine açken gönlüm aşka, iki günlük heves için dillere düşürme beni..
Şimdi bir seversem seni, biliyorum başıma gelecekleri.. Öyle düşeceğim ki ağına, bir daha çıkarmak mümkün olmayacak içimdeki beni…
Gelip geçici bir hevesse içindeki, bir sevişme, bir dokunuş, hepsi bir kuru öpücük içinse; var git yoluna! Ne adamım olmaya soyun, ne beni sok koynuna..
Candan Ünal
|
|
« Son Düzenleme: Temmuz 08, 2011, 09:40:33 ÖS Gönderen : x[.Yalanci Yarim.]x »
|
|
..Bir şey kaybet olur mu?.. ..Bir dost, bir sevgili, bir nefes, bir eşya.. ..Ne olursa olsun, bir şeyi en az bir kez kaybet hayatında.. ..Kaybet ki; sahip olmanın ne kadar güzel olduğunu anla..
|