Söyleyemedim! Diyemedim beni bırakma. İstemedim. Çünkü çok seviyordum. Bitmesini istemedim. Bir gün o bitmesini söylemişti… Beni bırakma diyemedim. Söyleyemedim. Özür dilerim seni senden çok sevdim…
Sen beni hiç sevmedin ki. Seven bendim seni. Ağlayan bendim sen hiç ağlamadın ki. Bu ilişki için tek savaşan bendim. Sen hiç savaşmadın ki. Söyleyemedim. Özür dilerim söyleyemedim.
O kadar çok seviyorum dedin ki, inanmıştım sana. Yeminlerine yalanlarına… Yalanların mutluluğumuz olmuştu adeta… Ama her yalan gibi. Buda bitti sonunda. Mutlu musun peki? Mutlu mu?
Ne yaptım? Ne yaptım sana da bana bunu yaptın? Bir yağmurlu sonbahar günü hayatıma girdin, kendine aşık ettin ve bir yaz sıcağı ortasında beni bırakıp gittin! Ne yaptım sana? Ne yaptım da bana bunu yaptın? Ne yaptım?
Yalancıymışsın beni sevdiğini söyleyerek hep yalan söylemişsin… Ben senin yalanlarına aşık olmuşum be gülüm. Mutlu musun peki beni ağlattığın için mutlu musun? Mutlusundur tabi başardın tebrikler…
Hayallerimiz vardı sanıyordum. Birlikte kurduğumuz hayallerimiz. Ama o hayalleri bile kurarken sen yanımda yokmuşsun. Tek başıma kurmuşum. Sensiz olan bir sürü hayal. Her şeyin yalanmış be… Senin hayatın bile yalanmış. Ama hayat yalanmış. Senin yalancı olman ne ki…
Ve şimdi git. Git bir kalp bul. Seni sevecek mutlu edecek bir kalp. Ama onu iyi tut. Düşürme kırılmasın. Bir kalp kırıldı mı bir daha birleşmiyor. Yırttığın fotoğraflar yapışıyor eski haline gelmese de bir araya geliyor. Ama kırılan kalp bırak eski halini, yapışmıyor bile. O yüzden iyi tut düşürme. Başka bir şansın daha olmayabilir. Sahiplen onu kaybetme. Hala söyleyemedim, özür dilerim özür dilerim.
Ben ömür boyu seninle olacağımı düşünürken, sensiz olamam yapamam derken sensiz kalmıştım. Gözyaşlarıma engel olamaz olmuştum. Kim görüyordu bunu? Kimin için ağlıyordum? Ney için ağlıyordum? Bilmiyordum… Değer miydi peki ağladığın kişi gözyaşlarına? Belki değmezdi ama ben sevdim. O zaman sevdiğim için ağlıyorum…
Bu hayatta sadece bir defa sevebilirsin ben o şansımı kullandım. Değmeyecek biri için deliler gibi ağladım. Günlerce aylarca… Peki, faydası var mıydı hiçbir şey kapatamadı ki açılan yaramı.
Evet sevdim. Bir kere. Hadi çık şimdi kalbimden. Girdiğin gibi çıksana. Çıkamazsın… Sadece giriş kapısı var çıkış kapısı yok daha icat edilmedi aşkta.
Hayatından çıktım, pardon hayatından çıkardın! Ne kadar kolaydı demi aylarca seviyorum deyip sonrada bir günde bitirmek? Bitirebilmek, sevmiyorum demek senin için kolaydı. Evet, bitirdiğin halde bitmemiştin bu kalpte.
Hayatımda hala sen vardın. Baktığım her yerde sen… Ne kadar garip demi? Çok seviyorum diyordun ve ölene dek birlikteyiz diyordun. Ama şimdi ayrıyız ne kadar garip demi?
Sen hiç geceleri yastığa başını koyduğunda beni düşündün mü? Veya birlikte yürüdüğümüz yollardan geçerken, keşke şimdi yanımda olsaydı dedin mi? Her yağmur yağdığında camdan bakıp nerdesin AŞKIM nerdesin dedin mi? Diyemezsin çünkü sen sevmedin. Seni senden çok sevdiğim için özür dilerim.
Biliyor musun çok çabaladım, çok uğraştım. Çıkman için hayatımdan ama benim hayatım sendin ki. İstesem de çıkartamıyordum. Dedim ya çıkış kapısı daha icat edilmedi.
Seviyorum dediğin günler aklıma geldi de ne kadar yalancıymışsın, ne kadar rahat yalan söyleye biliyormuşsun ve bir insanın gururuyla ne kadar rahat oynaya biliyormuşsun.
Ben seni bir melek sanarken sen bir şeytanmışsın. Utandım be gülüm, kendimden utandım. Seni sevdiğim için değil sana inandığım için utandım.
Şimdi mutlu musun? Arkanda kırık bir kalp mutsuz bir insan hayatına küsmüş bir çocuk bıraktığın için? Değer miydi bunlara? Bir insanın hayatını alt üst etmeye değer miydi?
Mademki bırakıp gidecektin niye o zaman seviyorum dedin ki? Neden sevdirdin kendini? Şu üç günlük dünyada değdi mi bir insanı üzmeye? Değdi mi söyle değdi mi?
Her sahte mutluluğun sonu mutsuzlukla bitermiş. Bunu öğrendim ve benimde sonum mutsuz bitti. Benimde mutluluğum sahteymiş. Ama teşekkür ederim. Sahtede olsa mutlu ettin.
Şimdi al yalan sözlerini, sahte gülüşlerini. Kısacası al sahteliğini çek git gelme bir daha geri. Bırak beni. Bırak benliğimle baş başa kalayım… Seni unutayım, unutmak kolaysa tabii…
Her şeyin anlamıydı bir zamanlar benim için. Artık sadece bende saklı olan bir insan. Bu hayatta gerçekten sevdiniz mi ölüm olsa ayrılmayın. Ayrılmayın ki herkes anlasın ne kadar çok sevdiğinizi. Hani derler ya bazen her istediğin olmaz. Gerçek aşklar bile bir gün biter. İşte bitenler gerçek aşk değildir. Bitmemesi için savaşanlardır gerçek sevenler.
Hala sevip de sevilmeyenler değmezmiş, deyip önünüze bakın. Ama sakın keşke sevmeseydim demeyin. Sevginizle gurur duyun. Sevmek ayıp değildir. Sevilip de onun değerini vermemektir.
O kadar çok sevdim ki canımı bile verebilirdim onun için adeta. Ve sonra şu yağmur taneleri gibi aktı gözyaşlarım. Günlerce aylarca yıllarca ama artık ama artık bende diyorum ELVEDAA !!!…