Tirmizi İbn-i Ömer’den rivayet ediyor:

“Dünyada garip gibi yaşa. Veya bir yolcu gibi ol. Kendini (ölmeden önce) kabir ehlinden say!”

İşte üç cümlelik bir söz. Zühd ve takvâya ait, dünya ve ahiret muvazenesini koruma, kollamada söylenebilecek sözlerin en vecizi, en manâlısı Ancak bundan daha veciz bir ifade varsa, hiç şüphesiz bu da yine O’na aittir

. Bunda kimsenin şüphesi olmasın!.

İnsan, zaten dünyada gariptir. Mevlânâ’nın ifadesiyle; insan, kamıştan koparılmış bir ney gibidir.

Gerçek sahibinden uzaklaştığından dolayı da hep inlemektedir.

Onun bu iniltisi, bütün bir hayat boyu devam eder.

İnsan bir yolcudur. Ruhlar âleminden başlayan yolculuğu, anne karnına, dünyaya, çocukluk dönemine, gençlik çağına, yaşlılık hengamına, kabir ve derken cennet veya cehenneme kadar devam eden bir yolculuktur.


Ama acaba insan, bu yolculuğunun ne derece farkındadır? E


ğer o, daima kendini bir yolcu gibi görse, yürüyüşünü zorlaştırmaktan başka bir işe yaramayacak olan dünyanın çeşitli güzelliklerine takılıp sendelemeden yürüyüp gidecektir.

İnsan kendini kabir ehlinden saymadıktan sonra, yani eskilerin; “Ölmeden evvel ölünüz” diye anlatmaya çalıştıkları husûsu,

fiil ve yaşantıya dökmedikten sonra, şeytanın hile ve desiselerinden bütünüyle korunması, kurtulması mümkün değildir.

Evet, insan nefsaniyet, cismaniyet itibariyle ölmelidir ki,

vicdan ve ruh itibariyle dirilmiş olsun. Zaten her şeyi cesede bağlayanlar, cesetlerinin altında kalıp ezilmiş olan zavallılar değil mi?

-Sonsuz Nur
 

Cok Güzel 1 Hikaye , Teşekkürler.

Sağol. paylaşm içn ..

ben teşekkür ederim

yurt dısının neresnden ?

güzeldi teşekkürler

ben teşekkür ederim

cok begendım teşekkürler

insan, kamıştan koparılmış bir ney gibidir.


Mevlana'nın Bu Sözü Cok Güzel teşekkürler

çok güzel bir hikayeymiş