Gidemezdi bir daha başka yerlere
Senin ırmaklarında uçan turaçlar
Oysa uçurum uçurumdu sana gelişim
Yüreğime yıldırımdı inişin
Sevişin sağnaklarcaydı güllere

Dağ yıkıldı, yer yarıldı
Yandı bahar dalları
Umudum zifiri gecelere düştü...

Senin dallarına değen rüzgarlar
Gayrı esemezdi başka güllerde
Bilemedim aşkların katlolduğu devrandır
Güle kan bulaşmış bir kere
Yürek yangınlar sofrası
Umut hangi yalan ufkun ardında
Yolumuz nere düştü...

Bilemedim düş unutmuş düşleyeni
Ayrılıklar devranında yerle bir olmuş hüzünler
Ben kime desem anlar şimdi
Senden öncesi boşluk
Senden sonrası hiçlik
Gülüşüm kedere düştü...


ADNAN DURMAZ