Davullarla zurnalarla uğurladın beni Asker Ocağına elimde bir valiz bir de ceketim vardı.
 Kalın kazaklarımı koymuştun; oğlum oralar soğuk olur üşütme diye.
Ana kucağı derler Asker Ocağına. Gerçekten öyleymiş. Üşümüyorum annem.
Demiştin ya kendine iyi bak oğlum diye babama da söyle; insan tek kalınca üzülür içlenirmiş
Biz burada binleriz on binleriz annem. Hepimiz ana baba çocuğu Askeriz MEHMETCİĞİZ annem…
Dağlarımızı saran çakallardan temizlemeğe çalışıyoruz annem
Yıllarca Kardeş bildiklerimizde belki aynı fırından ekmek yediğimizden
Aynı vatanın havasını yıllar yılı soluduğumuzdan
Şimdi nifak tohumları ekenlerin hizmetinde olanlardan
Biz dimdik ayakta çakı gibi askeriz. NEFERİZ ANNEM…
Az kaldı annem.30 gün… Sonra hep birlikte olacağız. Vatan borcumu bitirip sizlere kavuşacağım.
Annem benim pamuk annem babama söyle kurbanımı aslan oğlunun koçunu unutmasın…
Buralarda düşman uyumuyor annem. Gecemiz gündüzümüz kalmadı Sakın sakın şikayet ettim zannetme... Biraz önce postallarımı boyadım silahımı temizledim.
Vatan toprağında Şırnak’ ta Nöbetteyim beklemedeyim sınırdayım annem…
Birkaç gündür yoğunlaştı it sürülerinin saldırıları annem
Ama sen üzülme ağlama annem beni bugünler için yetiştirmedin mi?
Hani çok sevdiğim siyah montum vardı ya; sakın kimse giymesin diye tembihlediğim.
Kardeşim Ahmetim çok severdi bırak giyinsin… kader bu belki döner belki hiç dönemem..
Yirmi kişiyle uğurladığın hasretiyle yandığın ASKER oğlunu belki binlerle karşılayacaksın Annem…
Haziran 1995 gece yarısı saldırıya uğradım Kurşun yedim Ölmedim annem.
Parola VATAN İşareti NAMUSTUR derdin. Namusum uğruna can verdim annem.
Bana verdiğin tertemiz helal sütüne layık olmaya çalıştım düşmana kalleşe yol vermedim
Ben ölmedim annem. Metinler Mehmetler Ahmetler Süleymanlar Yunuslar Yusuflar…
Kısaca MEHMETCİKLER ölmez. Hakkını helal et benim canım annem…
Annem; YARİME söyle beni beklemesin karalar bağlamasın beyaz duvak yerine
Bana kısmet değilmiş onunla bir yuva kurup aynı yastığa baş koymak çocuklarımızı büyütmek…
Annem söyle ona; dünyada istediğim tek şey; işten geldiğim zaman evimin kapısını onun açmasıydı...
Söyle ki; ondan ve hayallerimden ayrılmama sebep olanlar Mardin’de Şırnak’ta ve Ankara’dalar…
Benim milletimi temsil ediyorlar mecliste. Çakallar düz ovaya indiler siyaset yapıyorlar annem…
Biz askerlikten kaçmadık Kantinde askerlik yapmadık
Düzmece rapor alıp askerlikten de muafta tutulmadık.
Biz Biz hiçbir zaman YAN GELİP Yatmadık KELLE olmadık ŞEHİT olduk annem...
Al Bayraklara sarılı küçük bedenlerimizle dev olduk geçit vermedik.
Biz Vurulduk ama BİTMEDİK annem…
Bayramlarda elini öpmeğe gelemiyorum Üzülme Annem ama sen sakın beni ziyaretsiz bırakma Biliyorsun ŞEHİTLER; Şehit olunca değil UNUTULUNCA ÖLÜRMÜŞ sen sakın beni unutma!!!
Başını dik tut Onurlu gururlu ol sen ŞEHİT annesisin… Ağlayıp kalleşleri sevindirme…
Üzülme ben hep sizinleyim; otobüste dolmuşta evde ve dükkânda… Kısaca Yüreğinizdeyim…
Bekleme beni güzel annem… sizlere hem çok yakın hem de çok uzaklardayım…
Dönemem gelemem sizleri bir daha göremem annem… Sana sarılıp artık öpemem.
Hakkını helal et annem. Sen de; vatan toprağım güzel insanlarım…
Dedim ya; Ben ŞEHİDİM Bingöl Dağlarında Gabar’da Şırnak’ ta Nusaybin’de Van’da
Vatanın her karışındayım. Artık Tüm Türkiye’nin Şehidiyim…Görevimi tamamladım annem…
Evim artık EDİRNEKAPI şehitliği… Mermerden Mezar taşım. Başucumda iki resim; biri Ay yıldızlı bayrağım diğeri benim resmim. Üstünde al al açan çiçeklerim. Toprağa düştüm Çiçek oldum… Çiçeklerimi soldurma annem…