Zamanında ben daha küçük çocukken büyük annem bana vampirlerle ilgili hikayeler anlatırdı. Büyük annemi kaybedeli 18 yıl oluyor ve şu an tam 30 yaşındayım. Artık vampirlere inanmıyorum dedim ve o gece uyudum. Ertesi gün şebnem diye bir kızla tanıştım. Şebnem'in çok tuhaf bir yanı vardı gündüzleri dışarda gezmez hep geceleri hava karardıktan sonra dolaşırdı bunun nedenini sorduğumda hep konuyu değiştirirdi. Belki öyle seviyor deyip geçtim. Neyse gel zaman git zaman ben Şebnem ile nişanlandım ve evlendim gündüzleri dışarı çıkmak istediğimde hep bir bahane buluyordu geceleri dışarı çıkmak istiyordu. Arada sırada geceleri arkadaşlarıyla buluşmak için dışarı çıkar gün doğumundan önce evde olurdu. Arkadaşlarım onun vampir olabilceğini söylemişti dalga geçiyorlar zannedip hiç bişey dememiştim. Ama öyle demeleri kafamda çok soru işareti oluşturmuştu. Bi hafta sonu tüm gün boyunca uyudum gece Şebnem dışarı çıkmak istedi tamam çık dedim. Dışarı çıktı onu takip etmeye başladım 2 tane erkek ile buluştu hangi gruptan var dediğini duydum Şebnem'in, ilk başta anlamamıştım ama daha sonra ab rh pozitif duyduktan sonra kan olduğunu anladım ilk başta inanamadım şebnemin vampir olduğuna tam arkamı dönüp gidicekken birisinin boynumdan beni tuttuğunu hissettim sonrasını hatırlamıyorum. Gözlerimi açtığımda kapalı bir yerdeydim boynumdan gelen kan kokusunu duydukça kan içme isteği oluşuyordu içimde. Bu olabilirmiydi ! Beni bir vampir ısırmış ve bende yavaş yavaş vampirmi oluyordum ! Bu olabilirmiydi ! Kapıdan içeri uzun boylu bir adam girdi tek ağzından çıkan cümle şuydu :

 -Kan içmek istermisin?.

Ben hiç bişey söylemeden suratına bakıyordum. Uzun bakışmanın ardından camdan içeri giren güneş ışığını gören adam çok hızlı bir şekilde yanımdan çıktı. Aman allahım ! Ayak parmaklarıma vuran güneş ışığı parmaklarımı eriticek gibi yakıyordu ! Sanırım bende artık bir vampir olmuştum. Güneş ışığını kapatmak için yerimden kalktım ve direk perdeleri çekip ışık girmesini engelledim. İçimdeki kan içme isteği yavaş yavaş büyüyordu ! Akşam olur olmaz Şebnem yanıma geldi :

- Benim adım Şebnem değil gerçek adım Elizabeth diye konuşmasına başladı. Seninle ilgili herşeyi biliyoruz büyük annenin sana anlattığı hikayeleri soyumuzun tükendiğini zannediyordun dimi hayır tükenmedik ama soyumuz artık tükenmek üzere o yüzden senide bizden birisi yaptık eğer soyumuzu devam ettiricek kadar insanları vampire çevirebilirsen sana vampirlikten kurtulman için gerekli panzehiri vericez ! diye konuşmasını bitirdi ve yanımdan çıktı.

 Beni bir heycan kaplamıştı kendi kendime söyleniyordum " Eğer çok insanı vampir yapabilirsem bana tekrar insan olmam için gerekli panzehiri vericekler." Sonradan kafamda şüphe uyanmıştı " Ama ellerinde böyle bir panzehir varsa neden onlar kullanmıyor ?? " Kafam çok karışmıştı. Ne yapıcağımı bilmiyordum. Gece yarısı olduktan sonra dışarı çıktım. Aklıma büyük annemin anlattığı hikayeler gelmişti. Vampirlerin nelerden korktuğu nelerin onları öldürdüğünü biliyordum. Ama Şebneme gerçek adına alışamadığım Elizabeth'e kıyamazdım. Onu deliler gibi seviyordum. Ancak o bir vampirdi ve insanların hayatını tehdit ediyordu. O panzehirin olmadığını sırf vampir sayısı çoğalsın diye onu bana söylediklerinden adım gibi emindim ama bir yandanda o panzehirin olduğuna inanıyordum ve onu almak için insanları vampir yapmak için hazırlanıyordum. Yolda yürüyordum karşıma 11 yaşında kız çıktı. İçimdeki kan içme duygusu kızı görünce kabarmıştı ve dişlerimi meydana çıkarmıştım ona saldırıcaktım ! Kız beni görünce ağlamaya başladı ve arkasını döndü koşarak uzaklaşmaya başladı. Ben ondan hızlı koşuyordum ve onu yakalayıp boş bir alana çekip boynundan ısırmıştım ve kanını emmiştim. Cesedini orada bırakıp beni tutsak olarak tuttukları yere dönmüştüm. Oraya vardıktan sonra anlattım bana gündüz güneş ışığında yürümem için gerekli ilacı içirdiler. Test etmişlerdi işe yarıyormu diye gerçekten yaramıştı güneş ışığı yakmıyordu artık beni. Beni uyarmışlardı :

-Bu ilaç seni sadece güneş ışığından korur ! Sarımsak ve Gümüş'e karşı etkili değildir !

Anlamıştım hala tehlikedeydim. Güneş ışığına hasret kalmıştım. Gece uyumadan güneşin doğuşunu bekledim içeridekilere söyleyip dışarı çıkıcaktım ancak içerde tek bir kişi bile yoktu ne şebnem nede başka bir vampir. Dışarı çıktım binanın etrafını polisler sarmıştı ellerinde gümüş kurşun taşıyan silahlar vardı.

- Eğer hareket edersen ölürsün ! dediğini duymuştum tekinin.

Kaçmaya çalıştım ateş etmeye başladılar. Olamaz !. Kalbimden vurulmuştum gümüş kurşun ile ! Kalbimin erimeye başladığını hissediyordum yere düştüm ateş etmeye devam ediyorlardı. O esnada uyandım bir kabus olduğu için o kadar çok sevinmiştimki.. Ertesi gün normal bir insan olarak dışarı çıktım.. inanamıyordum ! Şebnem isimli bir kızla tanışmıştım.. Acaba rüyam gerçek mi olucaktı ?


Yazan : [GA]JunSang

Olm hikaye yazmaya vampirdenmi baslanir ya ama guzel olmus

Ne bileyim ya hikaye işte