Savaşın ideolojisi Geçtiğimiz yüzyılda yaşanan iki büyük dünya savaşı insanlık için önemli dersler barındırmaktadır. Her iki trajedi de göstermektedir ki savaş sadece ülkeler arasındaki çıkar çatışmalarının bir sonucu değildir. Çünkü çıkar çatışmaları diplomasi yoluyla da çözülebilir. Savaşı başlatan asıl neden buna karar veren insanların ideolojisidir. Savaşmayı kan dökmeyi ve acı çektirmeyi insan doğasının bir parçası olarak gören bir ideoloji vardır ve vahşetin asıl kaynağı da budur.

Bu ideoloji Sosyal Darwinizm'dir. Yani insanların tesadüfen ortaya çıkmış bir hayvan türü olduğu ve ancak çatışarak gelişecekleri yönündeki batıl inançtır. I. Dünya Savaşı sosyal Darwinist fikirlerini açıkça ifade eden Avrupalı liderlerin eseridir. II. Dünya Savaşı'nın en büyük sorumluları da yine koyu birer Sosyal Darwinisttir:

Hitler hem ırkçı ideolojisini hem de çatışmaya olan inancını Darwinizm'den almıştı. Kavgam adlı ünlü kitabının ismi Darwin'in "yaşam kavgası" kavr******* devşirmeydi.

Mussolini gazetecilik yaptığı gençlik yıllarında Darwin için "19. yüzyılın en büyük düşürü" diyecek kadar koyu bir evrimciydi. Diktatörlüğü döneminde ise aynı ideolojiyi korumuş ve savaşın sözde bir "evrim yasası" olduğunu savunmuştu.

Stalin çocukluğunda rahiplik eğitimi almasına rağmen Darwin'in Türlerin Kökeni adlı kitabını okuyarak ateist olmuştu. Kanlı iktidarı boyunca da Darwin'in ve hatta ondan bile daha ilkel bir evrimci olan Lamarck'ın teorilerini Rusya'ya empoze etti.

İnsanları evrim teorisi uyarınca hayvan sürüleri olarak gören bu diktatörler için kan dökmek doğal bir biyolojik işlemdi. Cinayetlerinin ardında Sosyal Darwinizm'e olan inançları yatıyordu...

Sosyal Darwinizm yaşadığı sürece insanlık huzur bulamayacaktır. Bu ideoloji bireyleri toplumları milletleri ve hatta medeniyetleri sürekli çatışmaya davet etmektedir. Sosyal Darwinizme göre zaten insanların var olma amacı budur.