Adı çok fazla ön plana çıkmamış ve hayatında kritik dönüm noktaları olan bir bilim insanının daha hikâyesini anlatmaya başlıyoruz.

Bu seferki bilim insanı Kolejde henüz bir asistanken DNA’nın sarmal yapısını ilk defa keşfetmiş olan kimyager Rosalind Franklin.

1920’de doğan Franklin daha çok DNA yapısının çözülmesine yaptığı önemli katkılarla tanınır.

Virüsler üzerinde çalışan Franklin, daha iyi görüntü alabilmek için X ışını demetini daraltmıştı ve X ışınının kristalografisiyle (minerallerin şekillerini ve içyapılarını inceleyen bir dal) DNA yapısına ait ilk fotoğrafları çekmiştir.

Elde edilen görüntüler o zamana kadarki en iyi görüntülerdir.

Bu çalışma sonucunda, DNA’nın yapısının bulunuşunda ve kalıtsal bilgilerin kuşaklar arası geçişi önemli bir şekilde aydınlatıldı.

Yine daha önce Oktay Sinanoğlu makalesinde bahsettiğim James Watson ve Francis Crick de, Franklin ve Wilkins’in yürüttüğü çalışmadan da faydalanarak, tel parçalarıyla plastik toplardan bir DNA modeli yaptılar.

Sarmal yapı ve replikasyonu açıklayan bu model(ki günümüzde tüm biyoloji derslerinde gösterilen ve okutulan modelden bahsediyoruz) 20. Yy’ın en büyük buluşu olarak çoğu bilim adamı tarafından kabul edildi.

Kaderi de Marie Curie’ye çok benzeyerek genç yaşta 1958’de (38 yaşındayken) kanserden hayatını kaybettikten sonra, 1962’de Watson-Crick-Wilkins üçlüsü DNA üzerine çalışmalarıyla Nobel Tıp Ödülü’nü kazandı.

Genç yaşta kanserden ölmeseydi, Rosalind Franklin de ödülü onlarla paylaşabilirdi.