Emevi Halifelerinin büyüklerinden olan Ömer bin Abdülaziz hazretleri zamanında Şam'da yaşamış olan ünlü şairlerden Ebu Amr, cömertliği ile meşhur olmuştu. İhtiyacı olan herkes ona koşar, o da elinde ne varsa verirdi.
 Bir ara maddi sıkıntıya düştü. Onu, cömertliğinden dolayı tenkid edenler, bunu fırsat bilerek onun hakkında konuşmaya başladılar:

 "İşte gördünüz mü, fazla cömertlikten sıkıntıya girdi. Biraz ihtiyatlı olsa başına bu sıkıntı gelmeyecekti!" Sonra da bunlardan bazıları Ebu Amr'ın evine giderek kapısını çaldılar. O sırada evde yoktu. Kızı kapının arkasından seslendi:

 "Buyurun, ne istiyorsunuz?"
 "Bizler misafiriz. Ebu Amr'ın meşhur cömertliğini duyduk. Karnımız açtır. Bizi doyurmak için bir koyun kesebilir misiniz?"
 "Evde koyun kalmadı"
 "O halde bir tavuk da yeter"
 "Tavuk da kalmadı"
 "Yumurtanız da mı yok?"
 "Tavuk olmayınca yumurta da yok"
 "Hani nerede kaldı Ebu Amr'ın dillere destan cömertliği? Kapısına gelen misafirleri bile ağırlayamıyor" Gelenlerin maksadını anlayan kız, onlara şu karşılığı verdi:

 "Babam şimdi maddi sıkıntıda ve bundan dolayı sizlere bir ihsanda bulunamıyor. Kendi yaşayışı daha önce nasılsa, şimdi de aynen öyle. Fakat sizler onun ihsanlarından mahrum kaldınız. Allahü Teâlâ, sizin için takdir ettiği rızıkları onun eliyle size gönderiyordu, onun rızkını değil, sizin rızkınızı azalttı.

Bunun sebebi de işlediğiniz günahlardır. Hepiniz halis bir kalb ile tevbe istiğfarda bulunun da, Allahü Teâlâ yine babama ihsan etsin, o da size dağıtmaya devam etsin!"